राजधानीको धेरै भन्दा धेरै किचकन्याले सडकमा राती १२ बजे देखि कसरी तर्साउने रहेछ त कुन ठाउँमा ..?

पहाडको टुप्पामा पुग्दा झम्के साँझ परिसकेको थियो । मेरो साथमा एउटा टर्च थियो त्यसैले पनि मनमा डर थिएन । राजुलाई फोन गरेँ¸ अव कति लाग्छ हँ ? अव एक घण्टामा तँ आइपुग्छस् के कति आत्तिएको ? उतावाट यस्तो जवाफ आयो । ऊ लिन आउँ भन्दै थियो मैले पर्दैन भनेँ । म पहिलो पटक यस्तो पहाडको लामो यात्रा गरेको थिएँ त्यसैले पनि हात खुट्टाहरु दुखिरहेका थिए तैपनि म जानै पर्ने थियो त्यसैले हिडेँ । घरमा बुलुलाई पनि थाहा नै नदिएर हिँडेको आज तेस्रो दिन भैसक्यो ।

हिजो बुलुले फोन गरेकी थिई । मैले अफिसको काममा विराटनगर गएको छु भनिदिएँ । यो मोवाईलले पनि मानिसलाइ राम्रै सुविधा दिएको छ¸मैले उसलाइ ढाँट्न गाह्रै भएन । आज पनि अघि फोन गरेकी थिइ सानी छोरी निदाइसकि अरे । ठूलीले होमवर्क गर्दै छे रे । केटाकाटीहरु पनि यस्तै त हो नि पढ भनेर मान्दै मान्दैनन् तर कम्तिमा होमवर्क गरे भने पनि ठूलो कुरा मान्नु पर्ने । तर पनि छोरीको दिमाख भने कडा नै थियो कतिले त वावु गोत गएकी भन्थे । मलाई खूव माया गर्थी । मैले पनि लैङ्गिक भेदभाव विना नै छोरासरह व्यवहार गर्थेँ । तापनि घरीघरी भने सामाजिक परिवन्धले वाँधिएका हामीहरु कतिपय अवस्थामा समाजको मूखमा बुजो लगाउन नसक्ने यथार्थता त मैले पनि छिपाउन सक्दिन ।

पाइला लामो वनाउँछु भन्दा भन्दै पनि असजिलो महशुस भैरहेको छ । हुन त थकाइ पनि लागिसक्यो । अघि देउरालीमा खाएको केराउको तरकारी र सेल ले पनि अव कति धानोस् ? अँध्यारोले अलि अलि गर्दै च्याप्दै लगेको थियो । म त्यै अँध्याराको बिचवाट जुनकिरी वन्दै नयाँ वाटोमा अगाडि वढिरहेको थिएँ । नयाँ ठाउँ भएकोले पनि डर लागेको थिएन । किनकी दिउँसो हिडिराखेको र परिचित ठाउँमा विभिन्न भनाइ अनुसार भूत¸डंकिनी र किचकन्याको वास रहेको भन्ने सुनेपछि झन डरको मात्रा वढ्दै जान्थ्यो तर त्यहाँ मैले त्यस्तो केही पनि नजानेको हुँदा डरको प्रतिशत खासै थिएन । तापनि अँधेरी रातमा एक्लै अपरिचित वाटोमा जुनकीरी टर्चको भरमा परिस्थिती अली गाह्रो नै थियो । वाटो सुनसान नै थियो । अघि साँझमा खाजा खाएर ओरालो लाग्ने क्रममा घुरमैलो अन्धकारमा एकजना महिलालाइ मैले देखेको थिएँ ।

 उसले मलाइ निकै परिचित आँखाले हेरेकी थिइ¸ म भने नचिनेको झैँ गरी पर नै वसेको थिएँ । तर उसले मलाई नजिकै आएर भनि तपाइँ यहाँ नयाँ हो ? उसले यसरी भनी कि मानौँ ऊ यहाँ नयाँ मानिसहरुको वारेमा मिडियामा रिपोर्टिङ गरिरहन्छे । मैले हो  तर खासै नयाँ त होइन पहिला पनि एकपटक आएको थिएँ भनिदिएँ । तर उसले पत्याइन तपाइँले किन ढाँट्नु हुन्छ ? मैले तपाइँलाइ चिनिसकेकी छु तपाइँ त नयाँ नै हो वरु कहाँ सम्म जाने हो त्यो भन्नुस म पुर्‍याइदिने व्यवस्था गरिदिउँला । मैले इन्कारेँ र एक्लै पनि जान सक्ने कुरा भनेँ । उसले भनी¸ त्यसो भए त ठिकै छ तर तपाइँलाइ भोली केही भैहाल्यो वा बाटोमा भूत वा किचकन्याले छल गर्यो भने चाहिँ हामी गाउँले जवाफदेही हुँदैनौँ है । यो वाटो त साह्रै डरलाग्दो पो छ त तपाइँलाइ सायद् थाहा छैन होला । मलाई यस्ता अदृस्य शक्तिहरुमा विश्वासै लाग्दैनथ्यो । त्यसैले पनि त्यहाँवाट एक्लै अगाडि वढेँ । झोला अली गह्रौँ नै थियो भिडियो क्यामरा¸ ल्यापटप¸एउटा डिजिटल क्यामरा¸ एउटा भ्वाइस रेकडर्र र केही लुगाहरु थिए¸ मेरो झोलामा । तैपनि लामो यात्रा भएको कारण पनि मैले गह्रौँको महशुस गरिरहेको थिएँ । जाडोको समय भएता पनि हिँडाइको तोडले पसिना आइरहेका थिए ।

बाटोमा मुन्तिरवाट खस्राङ खुस्रुङको आवाज आयो मैले झट्टै टर्चको फोकस त्यतैतिर पारेँ । केही देखिएन । वन्यजन्तु जनावार वा कालिजले होला भन्ने लाग्यो । अगाडि वढेँ । केही पर पुग्दा त्यो आवाज अझ वढ्दै गयो । केही गुनगुन आवाज जस्तो पनि सुनिन थाल्यो तर त्यो मानिसको गुनगुन हो वा वनढाडे घुरेको हो पत्ता लगाउन सकिन । जंगल अनकण्टार थियो । अघि राजुले लिन आउँछु भन्दा पर्दैन भनेर व्यर्थै भनेछु जस्तो लाग्यो । अझ देउरालीमा त्यो आइमाइले साथी पठाइदिन्छु भन्दा पनि पर्दैन भनि हिडेँ । म आखिर अलि मुर्ख स्वभावको छु । जंगलमा विभिन्न वाटाहरु फाट्दै गए । म झन् विचविचमा छिरेको अनुभूत गर्न पुगेँ ।

 कताकता स्वास फेर्न पनि गाह्रो भए जस्तो लाग्न थाल्यो । धेरै रुख भएको जंगलमा रातीको समयमा वस्दा अक्सिजनको कमी हुनाले स्वास फेर्न गाह्रो हुन्छ भन्ने मैले साईन्समा पढेको थिएँ । त्यसले मलाई अझ आगोमा घ्यू थपेझैँ भयो । मलाई साँच्चै नै स्वासप्रस्वासमा गाह्रो हुन थाल्यो । मोवाईलमा हेरेँ ८ बजिसकेको रहेछ । नेटवर्कले काम गरेको भए मैले राजुलाई फोन गरेर लिन आइज भन्ने थिएँ । म डराउँदिन भन्दा भन्दै पनि निसास्सिन पुगेँ । चिच्याउँजस्तो दौडौँ जस्तो लडीवडी खेलौँ जस्तो हुन थाल्यो । झोलाको वाहिरी गोजीमा रहेको स्क्वास पानीलाइ तनतनी पिएँ । केही राहत महशुस भयो । छेवैमा रहेको  ढुङगामा एकछिन सुस्ताएँ । पुनः मोबाइल नम्बर डायल गरें तर नेटवर्कले कामै गरेन । त्यसदेखि अलि रिस उठ्यो चाहिँने वेलामा मोवाइलले मलाइ कहिल्यै साथ दिएन । कहिले रिपोर्टिङ गर्दा गर्दै काटिन्छ त कहिले व्याट्रि लो भन्छ । मलाइ त यसले हैरानै पारेको थियो । दुःख परेको वेलामा साथ दिन नसक्ने के को साथि ?

त्यस ठाउँवाट उठेर केही पाइला अगाडि वढ्नासाथ एउटा अनौठो दृश्यले मलाइ अचम्मित वनायो । अगाडि एउटा अजङगको मानिसको अनुहार भएको वस्तु उभिएको देखेँ । मैले टाढैवाट नियालेँ¸ लामा लामा दाह्रा हात्तिका जस्ता देखिएका¸ टाउकोमा सिङ पलाएको कस्तो कस्तो ? नग्राहरु वढेर छुरी जस्ता भएका आवाज ङुर्रर्रर्रर्र  गरेको सिंहको जस्तो । मलाई शुरुमा त मेरो दृष्टि भ्रम होला भनि डर लागेको थिएन तर जव त्यस जन्तुले पाईला चलाएर म भएकै स्थानमा आउन खोज्यो मैले आवाज निकालेर भाग्ने प्रयास गरेँ । डराउँदिन भन्दा भन्दै पनि आङ भरी नै काँढा उम्रिरहेका पो रहेछन् त । म नडराइकन नै डराएँ ।

चिच्याउन खोजेँ आवाज नै निकाल्न सकिन¸ दौडन खोजेँ तर पाइलाहरु नै लल्याकलुलुक हुन थाले एक कदम पनि हिड्न सकिन । त्यो जन्तु मलाई नै कुल्चेर अगाडि बढ्न आँटेको थियो । म ज्यान बचाउन वाटो मुनीतिर झरेँ । झोलामा रहेको खुकुरी अघि नै झिकिसकेको थिएँ । त्यसलाइ दाहिने हातले समाएर अगाडि वढाउँदै तयारी हालतमा थिएँ । यस्तो कि पशु वलीदिने ठाउँमा गर्धन छिनाल्न वधकर्ताले खुँडा उचालेको हुन्छ । एकछिन म प्रायः वेहोशी झैँ हातमा खुकुरी उचालीरहेँ । त्यो खस्राङखुस्रुङको आवाज हराउँदै गयो तर रात भने छिप्पिँदै गएको थियो । त्यसले मलाई केही असहजता थपिरहेको थियो । गाह्रो त यो थियो कि मेरो टर्चको चार्ज पनि सकिने क्रममा थियो त्यसैले मैले अतिआवश्यक स्थानमा वाहेक अरुवेला वाल्दैनथेँ । टर्च नवालेको वेलाको अँध्यारोले गर्ल्याम्मै छोप्दा त चुक घोप्टिएजस्तो नै देखिन्थ्यो ।

म देखि अलि पर खोल्सामा पिलपिल आगो वा कुनै उज्यालो देखियो । पहिला त केहि शंका पनि लाग्यो । अव म भूत पनि हुँदो रहेछ भन्नेमा लगभग विश्वस्त जस्तै भैरहेको थिएँ । त्यो अघि देखिएको अजंगको जनावारले त मेरो लगभग सातो नै लगेको थियो । तर मनमा भने साथ पाएजस्तो पो भएको थियो । म जति नजिकै आउँछु त्यति त्यो वत्तिको उज्यालो चहक वन्दै गयो । नजिकैमा एउटा सेतो साडी लगाएको महिलाकृति पनि देखेँ ।  सायद् एक्लै भएर आगो वालेर यहीँ वास वस्न खोजेकी हुनु पर्छ जस्तो लाग्यो । म ऊसको नजिकै पुगेँ । ऊ भन्दा म नै पहिले बोलेँ । को हुनुहुन्छ ?¸यो राती अँध्यारोमा के गरेर वस्दै हो ? मैले चिनजानको लागि यि दुवै प्रश्‍नहरु सोधेको थिएँ । केही समयपछि उसले ऊ पनि फुलुङ गाउँमा नै जान लागेको भनि । सँगै जाने प्रस्ताव मैले गरेँ । उसले सहजै स्वीकारी ।

त्यसपछि म अगाडि त्यो आईमाइ पछाडि हिड्दै गर्‍यौँ । बाटोमा कुराकानी खासै भएन । घरिघरि म पछाडि फर्केर हेर्थेँ । ऊ धेरै पछाडि देखिन्थी तर एकैछिनमा नजिकै आइपुग्थी । मेरो शरिरसँग टासिने गरी आउँथी । म भने छिटोछिटो गरी पाइला वढाइरहन्थेँ¸ किनकि मलाइ त राजुको गाउँमा छिटै नै पुग्नु थियो । त्यो आइमाइ गुनगुन त गरिरहन्थी तर उसले के भनिरहेकी छ भन्ने मैले वुझ्नै सकिन । मैले त्यो आइमाइलाई टर्च वालेर हेर्दा उसका आँखा मात्रै देखिन्थे शरिर हराउँथ्यो । यस्तो देखेर मेरो मन एक किसिमले भन्नु पर्दा डराउँथ्यो । मैले कतै यो किचकन्या त होईन ? भनि शंका गर्न थालेँ र त्यसलाइ विस्तारै छोएँ र साथमा रहेको रेशमको मसिनो डोरी उसले थाहा नपाउँने गरी कपालको चुल्ठोमा वाँधिदिएँ ।

हामीहरु  जंगल छोडेर गाउँको लागि केही उकालो वाटो लाग्यौँ । विद्युत नभएको हुँदा गाउँ खासै उज्यालो देखिँदैनथ्यो । त्यो आइमाइ निकै नै पछाडि थिइ । गाउँका घरहरु आइपुगे मैले मोवाइलमा हेरेँ¸ रातको १२ वजेको रहेछ । नेटवर्क पनि रहेछ । राजुलाई फोन गरेँ उसले मलाइ नै कुरिवसेको भन्यो । मैले उसको घरको वाटो सोधेर त्यसैतर्फ लागेँ । दोबाटो सम्म त त्यो आईमाई सँगै नै थिइ तर त्यसपछि कहाँ गै थाहा भएन ऊ त्यत्तिकै अलप भै । म राजुको घरमा पुगेँ र उसलाई सवै वताएँ । हामीहरु सुत्ने तरखर गर्दा नगर्दा घरको जस्तामा ढुङगाहरु फालेको आवाज वेसरी आयो । बाहिर हेर्दा केही पनि नदेखिने तर भित्र पसपछि उस्तै हुने । यो क्रम विहान नहुन्जेल सम्म भयो ।

भोलि विहानै हामीहरु त्यो रेशमको डोरीलाइ पच्छ्याउँदै गयौँ । तल खोलाको खोँचको ओडारमा एउटा मानव हड्डीमा वेरीएको अवस्थामा फेला पार्‍यौँ । मैले हो त्यो किचकन्या नै रहेछ भनेँ । गाउँलेहरु पनि त्यसै नै भन्दै थिए । त्यो हाड धेरै वर्ष अगाडि भिरवाट लडेर मरेकी एउटी युवतीको हो भन्दै थिए । उनिहरु त्यस हाडलाइ खोलामा लगेर डढाएर विभिन्न वैद्धिक मन्त्रद्धारा खरानी वनाए । अव न त त्यो वेलुका जंगलमा अजंगको मान्छे देखिन्छ न त त्यो आइमाइ । गाउँका घरहरुमा ढुङगापनि अव खस्दैनन् ।

हो त्यो किचकन्या नै रहेछ …… हो हो म चिच्याएछु । बुलुले भनि के भयो ? यो रिपोर्टिङ गर्ने जागिर पनि कति गाह्रो छ … भन्दै उ गुनगुन गर्दै भित्र पसि । म भने बल्ल झल्यास्स बिउँझेँ । घडि हेरेको विहानको ७ वजिसकेको रहेछ । कस्तो अजंगको सपना देखेछु ? साथिहरुले मलाई वाटोमा कुरिरहेका थिए । छिटोछिटो गरी हिजै मिलाएको झोला वोकेर अदृश्य शक्तिले घरमा ढुङगा हान्ने कुराको रिपोर्टिङ गर्न फुलुङ गाउँ तर्फ लागेँ ।

कब्जियत, रगत बग्ने, चिलाउने, स्वास गन्हाउने, सम्बन्धित रोग छ भने खानुहोस् अमला !

अमला एक बहुगुणकारी फल हो । अमला खाँदा अमिलो र टर्रो भए पनि खाएको एकैछिनमा मुखमा मिठो स्वाद उत्पन्न हुन्छ । अमला अति स्वस्थकर फल हो । यी रोग र समस्यामा अमलाले फाइदा गर्छ ।

कब्जियत

अमलाको सुकेको धुलोमा हर्रो र बर्रोको धुलो बराबर मिसाई एकदुई चम्चा सुत्ने बेलामा खाँदा बिहान दिसा खु्ल्छ । सुकेको अमलाको चूर्ण नियमित रूपमा पानीसँग सेवन गर्दा आउँ, अपच र कब्जियतमा फाइदा गर्छ ।

अरुचि

दिनको दुईतीनवटा ताजा अमला खाने वा बिहान बेलुका खाना खानुअघि आधादेखि एक चम्चा सुकेको अमलाको चूर्ण खाँदा भोक लाग्छ ।

रगत बग्ने

रगत बढी बग्ने समस्या जस्तैः नाथ्री फुट्ने, महिलाको रक्तप्रदर (महिनावारीमा बढी रगत जाने), अलकाईको रक्तश्राव आदि समस्यामा अमलाको सेवन बढी गर्दा रक्तश्राव हुने क्रम घट्छ ।

शरीरको गर्मीपना हटाउन

जिउ बढी तात्तिने, मुख सुक्ने वा हातगोडा पोल्ने भएमा त्यसबेला अमला भिजाएर पानीमा थोरै मिश्री राखी खाँदा लाभ मिल्छ ।

चिलाउने समस्या

सुकेको अमलाको चूर्णमा तोरीको तेल वा चमेलीको तेल मिसाई छालामा लगाउँदा चिलाउन कम हुन्छ ।

आँखाको दृष्टिशक्ति बढाउन

अमलाको सुकेको चूर्णमा गाईको घ्यु वा मह मिसाई राती सुत्नुअघि नियमित सेवन गर्दा आँखा तेजिलो हुन्छ । मोतिविन्दु वा आँखाको अरू रोग भएमा ताजा अमलाको रस आधादेखि एक चम्चा दिनहुँ महमा मिसाई चाट्ने अथवा सँधै आँखालाई सुकेको अमला वा त्रिफलाको पानीले धुने गरेमा आराम हुन्छ ।

स्वास गन्हाउने

अमलाको चूर्णले दाँत मल्ने, अमलाको पानीले कुल्ला गरेमा स्वास गन्हाउने समस्या हट्छ । केही समयसम्म अमला पनि नियमित रूपले खाने गर्नुपर्छ ।

कपालको चाया

हप्तामा एकदुईपटक अमलाको चूर्ण वा त्रिफला चूर्ण पानीमा भिजाई टाउकोमा रौंको जरासम्म पुग्ने गरी मालिश गर्ने र त्यसपछि त्यसकै पानीले टाउको धुने गर्दा चाया पर्न छाड्छ । साथै, कपाल पनि लामो र चम्किलो हुन्छ ।

भिटामिन सीको कमी पूरा गर्न

अमला भिटामिन सीको प्रमुख स्रोत हो । त्यसैले यसलाई भिटामिन सीको भण्डार पनि भनिन्छ । भिटामिन सीको अभावमा स्कर्भी, छालाका रोग, रक्तनली र मुटुका रोग हुन सक्छन् । यी रोगहरूबाट बच्न र निको पारी शरीरमा भिटामिन सीको कमीलाई पूर्ति गर्न अमलाको नियमित प्रयोग अति प्रभावकारी हुन्छ ।

श्रीमान विदेश गएको मौकामा प्रेमीलाई फोन गरेर बोलाई यौन प्यास मेटाउन खोज्दा

महिला पुरुषवीच हुने शारीरिक सम्पर्कलाई विवाहले वैधानिकता दिएको छ। तर, त्यस्तो सम्पर्क अरुसँग राख्दा पाँचथरकी एक युवतीले ज्यानै गुमाउनुपरेको छ, जसमा वैदेशिक रोजगारी पनि प्रमुख कारण देखिएको छ। ६ महिनाअघि विवाह गरेका श्रीमान् साउदी अरब गएपछि परपुरुषसँग शारीरिक सम्पर्क राखेकी पाचथरको अमरपुर–९ की शान्ता तामाङको ५ महिनाको गर्भावस्थामा मृत्यु भएको हो।

वाह गर्नुअघि मोरङ बेलबारी–५ का पशुपति तामाङसँग प्रेम सम्बन्ध राख्दै आएकी शान्ताको अन्ततः उनै पशुपतिसँगको शारीरिक सम्पर्कबाट बसेको ५ महिनाको गर्भका कारण शनिवार मृत्यु भएको हो। बिर्तामोडस्थित मनमोहन मेमोरियल अस्पतालमा मृत्यु भएपछि शान्तालाई ‘दमले मृत्यु भएकी बहिनी’ भन्दै पशुपतिले इलामको गुम्बाडाडामा शव जलाउन खोज्दा अवैध सम्बन्ध खुलेको हो।

ताप्लेजुङको फूलबारी–७ का रामप्रसाद तामाङसँग विवाह गरेकी २० वर्षीया शान्ताको पशुपतिसँग अवैध शारीरिक सम्पर्कपछि गर्भ रहेको र झापामा गर्भपतन गर्नेक्रममा गम्भीर हुँदा मृत्यु भएको प्रहरीले जनाएको छ। श्रीमान् बैदेशिक रोजगारीमा गएपछि अमरपुरस्थित माइतीघर बस्दै आएकी शान्ता पशुपतिस”गको सल्लाहबमोजिम गर्भपतन गर्न बैशाख १८ गते पाचथरबाट बिर्तामोड झरेकी थिइन्।

‘झापाको कञ्चनजंघा अस्पतालमा गरेको भिडियो एक्सरे बोकेर सुरुङ्गाको म्यारिगोल्ड सेन्टरमा गर्भपतन गराएको देखिएको छ’ इलामस्थित जिल्ला प्रहरी कार्यालयका सई मनिष थापाले भने, ‘५ महिनाको गर्भपतन गर्दा गम्भीर हुनपुगेकी शान्ताको थप उपचारक्रममा झापाकै मनमोहन मेमोरियल अस्पतालमा मृत्यु भएको रहेछ।’ सुरुङ्गाकै म्यारिल्याण्ड सेन्टरले भने गर्भपतन गर्न नमानेको खुलेको छ।

पक्राउ परेका पशुपतिले दिएको बयानअनुसार, तोकिएको अवधि नाघेको गर्भपतन गरेवापत म्यारिगोल्ड सेन्टरले १८ हजार रुपैयाँ लिएको थियो। अवैध सम्बन्धको प्रमाण बनेको गर्भ खेर फाल्न खर्चको जोहो गरेरै बेलबारीबाट बिर्तामोड आएका पशुपतिले गम्भीर भएपछि शनिबारै मनमोहन अस्पतालमा शान्तालाई भर्ना गरेका थिए। त्यहाँ ज्यान गएपछि पशुपतिले ‘बहिनी’ भन्दै शान्ताको शव एम्वुलेन्समा इलामतर्फ ल्याएका थिए।

‘अवैध सम्बन्धले गर्भ बसेको र त्यो पतन गर्नेक्रममा ज्यानै गएपछि अतालिएका पशुपतिले शान्ताको शव बाटैमा अन्त्येष्टि गर्न चाहेको देखिन्छ’ मुद्दा फाँटका सई थापाले भने, ‘त्यसक्रममा चुरेघा”टी नजिकैको गुम्बाडा”डामा एम्वुलेन्स रोकेर शव जलाउने दाउरासमेत खोजिसकेको अवस्थामा रहस्यमयी घटना बाहिर आएको हो।’ त्यहाँ बुद्धजयन्ती तयारीका लागि भेलिएका गाउ”लेले शवबारे प्रहरीमा खबर गरेका थिए।himalayan11khabary24.blogspot.com बाट साभार गरिएको हो 

Terrorist Attack in Istanbul's Reina night club in Santa costumes for the new year 2017

बाबा रामदेबको मृत्यूको खबरको यसरी भयो पर्दाफास हेर्नुस् भिडियो

नयाँ जोडीको लभ म्यारीज खुँडा हानाहानसंगै सकियो युबतिको ज्यान

बुटवल- रुपन्देहीमा श्रीमान् श्रीमतीबीच हानाहान हुँदा श्रीमानको ज्यान गएको छ। रुद्रपुर २ पिपरीचापाको माथिल्लो फायरलाइनमा श्रीमान् र श्रीमतीबीच खुँडा हानाहान हुँदा श्रीमानको ज्यान गएको हो भने श्रीमती गम्भीर घाइते भएकी छन्।

४ महिनाअघि प्रेम विवाह गरेका २४ वर्षीया शिला बुढा र २३ वर्षीय श्रीमान् श्याम बुढाबीच झगडाका क्रममा हानाहान भएको इलाका प्रहरी कार्यालय रुद्रपुरले जनाएको छ। हानाहानबाट घाइते भएका श्यामको उपचारका क्रममा मृत्यु भएको हो।

आइतबार राति छिमेकीकहाँ किरियापुत्री कुर्न गएका श्याम राती अबेर फर्किएपछि श्रीमान्–श्रीमतीबीच झगडा भएको इलाका प्रहरी कार्यालय बुटवलका प्रहरी नायब उपरीक्षक मुकुन्द मरासिनीले बताए।श्यामले सालझण्डीको पशुपति उच्च माविमा कक्षा ११ मा पढ्थे भने शिलाले सालझण्डीमै ब्युटीपार्लर खोलेकी थिइन्। गत भदौ २ गते बिहे गरेका उनीहरुको घरमा बुबा आमा, २ बहिनी र १ भाइ छन्।नारी खबरबाट

Teriya Magar

पहिलो सम्भोगका बेला के गर्ने के नगर्ने ? डा. सुबोधकुमार पोखरेल

स्वास्थ्य खबरपत्रिका

पहिलो सम्भोगका बेला स्त्रीले आफूलाई तनावमुक्त पारेर शरीरलाई सहज अवस्थामा छाडिदिनुपर्छ । यसो गरिएमा लिंगको प्रवेश योनिभित्र सरल रुपमा हुन्छ । योनिमा घाउ हुने सम्भावना पनि हुँदैन । यसरी स्त्रीले प्रथम सम्भोग पीडा भोग्नु पर्दैन । सबै स्त्रीको योनीको बनावट एकसमान हुँदैन । अतः पुरुषले सम्भोगक्रिडाका दौरानमा औंलाबाट छामेर स्त्रीको योनिको बनोट थाहा पाउनुपर्छ । कौमार्य झिल्ली छ वा छैन, छ भने कस्तो किसिमको छ ? यो जानकारी योनीमा लिंग प्रवेश गराउने बेला सहायक हुन्छ । कुनै पनि स्त्रीले रात्री वा दिनको प्रकाशमा प्रथम सम्भोग गराउदा मन पराउँदिनन् ।

योनिमा एक प्रकारको जाली रहेको हुन्छ, त्यसैलाई कौमार्ग झिल्ली भनिन्छ । यदि त्यो झिल्ली च्यातिसकेको भए पुरुषले स्त्रीलाई कुमारी नरहेको शङ्का गर्न थाल्दछ । जाली सुरक्षित भएको खण्डमा ऊ आफ्नो श्रीमती वा यौन साथी कुमारी नै छन् भन्ने सन्तोष गर्छ । तर यो धारण राख्नु ठूलो भ्रम हो । यो जाली विवाहभन्दा पहिला विनासम्भोग पनि फाट्न सक्छ । खेल्दा, नृत्य गर्दा, साइकल चढ्दा, चोटपटक लाग्दा पनि जाली स्वतः च्यातिन सक्छ । त्यसैले जालीको धारणबाट नारीलाई पवित्र वा अपवित्रको संज्ञा दिन मिल्दैन । पहिलो सम्भोगमा वा योनिच्छेदन च्यातिएमा स्त्रीलाई पीडा र रक्तस्राव हुन्छ । केही समयपछि पीडा कम हुन्छ र रक्तस्राव स्वतः बन्द हुन्छ । विवाहपछि पहिलो सम्भोग सुहागरातमा गर्नैपर्छ भन्ने अनिवार्यता छैन । अनुकुल परिस्थिती र स्त्रीको सहयोग पाएमा पहिलो, दोस्रो वा तेस्रो रात्रीमा सम्भोग गर्न सकिन्छ । तर सम्भोग आनन्ददायी होस् भन्ने कुरातर्फ ध्यान पु¥याउनुपर्छ ।

यस्तो गरिएमा उनको लाज एवम् संकोच अझ ठूलो बाधा बन्न पुग्छ । यसकारण स्त्रीको इच्छाअनुसार मधुरो उज्यालोमा वा अँध्यारोमा गर्नुपर्छ । सामान्य रुपमा प्रथम सम्भोग स्त्रीलाई मुनी पारी पुरुषले माथिबाट गर्नु उपयुक्त हुन्छ । स्त्रीको कम्मरमुनि कोमल सिरानी राखेर योनिलाई उचालेर राख्नुपर्दछ यसरी गर्दा लिंग प्रवेशमा सजिलो हुन्छ । प्रथम सम्भोगपछि योनिमा लिंग प्रवेश जुनसुकै कोणबाट गर्न सकिन्छ  किनभने त्यसपछि लिंगले योनीभित्र प्रवेश गर्न अप्ठ्यारो हुँदा स्त्रीले पुरुषलाई सहयोग गर्नुपर्छ । उनले आफ्नो हातमा समातेर प्रथम लिंगलाई योनिभित्र प्रवेश गराउनु सम्भोगको सफलताको प्रभावकारी एवम् सुखद् आधार बन्न पुग्छ ।

डा. सुबोधकुमार पोखरेल, वरिष्ठ यौनरोग बिशेषज्ञ

लाश जलाएपछि मसान घाटतिर भुलेर पनि नहेर्नुस् ,कारण यस्तो रैछ...

मृत्यु संस्कार जीवनका १६ संस्कार मध्ये अन्तिम संस्कार हो ।

हिन्दु धर्म शास्त्रहरुमा दाह संस्कारपछि आत्म अन्य शरीरमा प्रवेश गर्ने उल्लेख छ । अन्तिम संस्कारको समयमा दागबत्ति दिँद मन्त्रोच्चारण समेत गर्ने गरिन्छ । शरीर अग्निमा भष्म भएपछि यसका आधारभूत पञ्च तत्वमा विलिन हुने विश्वास गरिन्छ ।

गरुण पुराणमा मृत्यु पछि पनि आत्माको परिवारका सदस्यहरुसँग मोह भैरहने र त्यस्ता ब्यक्तिलाई दुःख दिने समेत बताइएको छ । शव दाह गर्ने समयमा मृतक ब्यक्तिको आत्मलाई अव परिवारसँग तिम्रो सम्बन्ध छैन भन्ने सन्देश समेत दिने चलन छ ।

शव जलाएपछि फर्केर हेर्नु हुँदै शव दाह गरिसकेपछि कुनै पनि परिवारको सदस्य वा मलामीले शव जलाएको स्थाततर्फ हेर्‍यो भने जसले हेर्छ उसलाई नै आत्म भड्किने समेत गरुण पुराणमा उल्लेख छ ।

त्यसकारण कुनै पनि ब्यक्तिले लाश जलाइ सकेपछि मसानघाट तिर फर्केर नहेर्नु नै बुद्धीमानी हुन्छ ।

शरीर जलाइ सकेपछि आत्म भड्किने र कुनै पनि ब्यक्तिले पछि फर्केर हेरेमा उसलाई नै दुःख दिने भएका कारण मलामीले फर्केर नहेर्ने चलन रहेको छ । मलामीमा बच्चा समेत भएमा त्यस्ता बच्चालाई सबै भन्दा अघि लगाएर फर्किनु समेत उत्तम भनेर शास्त्रमा उल्लेख छ ।source:npheadlines

विदेश जादै हुनुहुन्छ भने यी म्यान पावरबाट कहिल्यै नजानुस: म्यानपावरको सूचीसहित

काठमाडौं - वैदेशिक रोजगारीमा पठाउँदा युवाहरुबाट लाखौं ठगी गरेको अभियोगमा प्रहरीले काठमाडौंका विभिन्न स्थानबाट १२ जना म्यान पावर सञ्चालकलाई पक्राउ गरेको छ। महानगरीय प्रहरी अपराध महाशाखाले ती म्यान पावर सञ्चालकलाई गैर कानुनीरुपमा युवाहरुलाई विदेश पठाइ संगठितरुपमा ठगी गरेको आरोपमा बुधबार पक्राउ गरेको हो।

काठमाडौंका विभिन्न १८ वटा म्यान पावरमा छापा मारेर प्रहरीले १२ जना म्यान पावर सञ्चालकलाई हिरासतमा लिइ अनुसन्धान थालेको हो ।  वैदेशिक रोजगारमा पठाउँदा फ्री भिषा, फ्री टिकट गरी अधिकतम १० हजार भन्दाबढी लिन पाउने सरकारको निर्णय मिच्दै धेरै रकम लिने गरेको, कामदारहरुलाई तोकिएको सम्झौताअनुसारको काममा नलगाई श्रम शोषण गरी मानव बेचविखन समेत गरेको अभियोगमा उनीहरुलाई पक्राउ गरिएको महाशाखा प्रमुख एसएसपी सर्वेन्द्र खनालले बताए। उनीहरुले भिजि भिषामा कामदार पठाई विदेशमा अलपत्र पार्ने र नक्कली कागजातहरु समेत बनाई विदेश पठाइ संगठित रुपमा ठगी गर्ने गरेको अनुसन्धानबाट खुलेको खनालले उल्लेख गरेका छन्।

ठगीमा संलग्न भनिएका म्यान पावरहरुलाई निगरानीमा राख्दा सरकारको निर्णय विपरीत ठुलोमात्रामा रकम उठाई संगठितरुपमा कामदारहरुको श्रम शोषण तथा मानव बेचविखनमा समेतमा संलग्न भएको पाइयो’, खनालले भने, ’ठगी गरि मानव बेचबिखन समेत गरेको पाइएकोले १२ जना म्यान पावर सञ्चालकलाई पक्ररे ठगी मुद्दा चलाउन महानगरीय प्रहरी परिसर काठमाडौँ, ललितपुर र  वैदेशिक रोजगार विभागमा पठाएका छौं।’

                               प्रहरीबाट पक्राऊ परेका म्यानपावर सञ्चालक

छोरा विदेशमा, बुहारी ससुराको यौन शोषणमा.

महोत्तरीः छोरो रोजगारीको लागि पञ्जाब गएको समयमा आफ्नै बुहारीलाई यौन शोषण गर्दै आएका ससुरालाई जिल्ला प्रहरी कार्यालय महोत्तरीले पक्राउ गरेको छ ।एकडारा बेलाका ४८ बर्षीय ससुराले २१ बर्षीय बुहारीलाई एक महिनादेखि यौन शोषण गर्दै आएको आरोपमा उनलाई पक्राउ गरिएको एसपी नलप्रसाद उपा

ध्यायले जानकारी दिए ।

‘पीडिता बुहारीले दिएको उजुरीको आधारमा उनका ससुरा पक्राउ परेका हुन्,’ एसपी उपाध्यायले भने, ‘आफ्ना ससुराले एक महिनादेखि यौन शोषण गरेको र पुस ४ गते राति १० बजेको समयमा जबर्जस्ती करणी गरेको ती महिलाले हामी कहाँ उजुरी दर्ता गराइन् ।’पीडित महिलाका श्रीमान् ६ बर्षदेखि रोगारीको क्रममा भारतको पञ्जाबमा छन् । पक्राउ परेका पीडकलाई जिल्ला अदालतबाट ५ दिनको म्याद थपी अनुसन्धान जारी रहेको प्रहरीले बताएको छ ।

SALI RA VENA साली र भेना || @ New nepali short movie

Nepali Dance Video "Machchayo Dhamaka" by Shreedevi

काठमाण्डौको एकान्त कुनामा रहेको एक नालामा एकासी यसरी एक अन्जान कतिको सब बलात्कार गरी मारेर फलेको अबस्थामा भेटिएपछि.

काठमाण्डौको एकान्त कुनामा रहेको एक नालामा एकासी यसरी एक अन्जान कतिको सब बलात्कार गरी मारेर फलेको अबस्थामा भेटिएपछि.

यौनकर्मी महिलाको यौन अनुभव र लाग्नुको रहस्य उनकै शब्दमा ;;पढ्नुहोस..

मेरो सक्कली नाम तपाईंहरूलाई किन बताऊँ? त्यसैले अहिलेलाई मेरो परिवर्तित नाम ‘पार्वती’ भनेर चिन्नोस्। जिन्दगीमा अनेक दु:खकष्ट सहेर यहाँसम्म आइपुगेको छु। दु:खले अहिले पनि छाडेको छैन तर दु:खी भएर हिँड्न भने छाडेकी छु। आखिर दुई दिनको जिन्दगीमा के दु:खी भएर हिँड्नु? त्यो धोकेबाज पतिलाई के सम्झनु र? दुईवटा बिहे बेहोरेँ। दुवै पति धोकेबाज परे। दुवै पतिका तर्फबाट ६ जना सन्तान भए। ती सबैलाई दु:खले हुर्काएँ। अहिले उनीहरू आआफ्नो ठाउँमा गरिखाने भएका छन्।

 मचाहिँ एक्लै बस्छु। उनै छोराछोरीलाई पाल्न र हुर्काउन मैले यौनकर्म रोजेँ। त्यसो त मैले प्रशस्तै ज्यामी काम पनि गरेँ। ज्यामी काम गर्दा पैसा थोरै हुने, बालबच्चा पाल्नै नपुग्ने। त्यसैले ज्यामी काम गर्दै गर्दा ग्राहक पाएको बेला यौनकर्म पनि गरेँ। बाध्यता भएपछि नराम्रो मानिएको काम पनि गर्नुपर्ने रहेछ। अहिले यो उमेरमा आइपुग्दा मेरो त्यति धेरै ग्राहक छैनन्। दुईजना नियमित ग्राहक छन्, एकजना मभन्दा बढी उमेरको र एकजना कम उमेरको। आवश्यक परे उनीहरू नै फोन गर्छन्। उनीहरूलाई महिनामा दुईपटक सन्तुष्ट पार्नुपर्छ।

 एकपटकको भेटमा उनीहरूले पैसा भएको बेला दुई हजार दिन्छन्, कहिलेकाहीँ सित्तैमा सेवा गर्नुपर्छ। कहिलेकाहीँ अरू ग्राहक फाट्टफुट्ट भेटिन्छन्। तर, सडकमै चिनिने गरी म यौनकर्मीका रूपमा प्रस्तुत हुन चाहन्नँ। छोराछोरी, नातागोताले देखे के भन्लान्? त्यसैले मेरो आफ्नै ग्राहक मिलाइदिने व्यक्ति छन्, तिनैमार्फत काम हुन्छ। म काठमाडौं बाहिरकी परेँ, गरिबकी छोरी।

 नातागोताले अलि धेरै खेतबारी भएका एउटा काठमाडौंको केटो खोजिदिएछन्, धनी भन्ठानेर। धनीका छोरासँग बिहे गरे मेरो भविष्य सुखद होला भन्ठानेर रे। त्यतिखेर म ११ वर्षकी थिएँ, दुलाहा २७ वर्षका। ती भारत बसेर आएका रहेछन्, उता पनि श्रीमती रहिछन्। बिहेअघि गरिएको सर्तअनुसार मेरो बिहे भएको पाँच वर्षपछि मात्रै केटाको घर जानुपर्ने थियो, तर तीन वर्षपछि नै मैले केटाको घर जानुपर्ने भयो। १४ वर्षको उमेरमा म केटाको घरमा गएँ। केटाले विस्तारै मेरा गहनाहरू माग्न थाले, मैले आज एक जोर भोलि अर्को जोर गर्दै सबै दिएँ। कोठामा के खान्थ्यो कुन्नि गन्हाएर खपिनसक्नु। अहिले बुझ्दा ऊ दुर्व्यसनी रहेछ। मेरा गहना त्यसैमा सकेछ।

 मेरो पहिलो यौनसम्बन्धको कुरा गर्दा अहिले पनि कहाली लागेर आउँछ। मलाई आफ्नै पतिले बलात्कार गरे। त्यो १४ वर्षको उमेर यौनसम्बन्ध गर्ने उमेर हो? म त बेहोश भएछु। होश आउँदा म शान्तभवन (हालको पाटन अस्पतालको पुरानो नाम) मा थिएँ। २२ दिन अस्पताल बस्न पर्‍यो। मेरो क्षतविक्षत भएको यौनांगमा सिलाइ गर्न पर्‍यो। त्यसपछि मलाई मेरा नातेदारले माइती पुर्‍याए। त्यहाँ पुग्दा वाकवाकी लाग्न थाल्यो। रजस्वलाको अनुभव पनि राम्ररी हुन नपाई मेरो पेटमा बच्चा बसिसकेको रहेछ। माइतीलाई पर्‍यो आपत्ति, उनीहरूले केटाको घरमा पुर्‍याइहाले। त्यहाँ मेरो पति भनाउँदो त के भन्छ भने मेरो पेटमा रहेको बच्चा उसको होइन रे।

अनेक आक्षेप खेप्दै त्यो घरमा बसेँ। बच्चा जन्मियो। बच्चालाई त बाँसघारीतिर फ्याँकिदिन्छु पो भन्छ हौ, बच्चाको बाउ त। सुत्केरीलाई न राम्रो खान दिनु छ, उल्टै अनेक लाञ्छना। बच्चा जन्मिएको तीन सातापछि बच्चा च्यापेर माइती हिँडे। बच्चा पाउने बेलामा पेट पाल्न मैले इँटा भट्टामा ज्यामी काम गर्न पर्‍यो। छोरा तीन वर्षको थियो। एक्लै डेरामा बस्न थालेकी थिएँ। फेरि बुवाआमासँग कुरा गरेर एउटा केटा ठिक्‍क पारिदिएछन्। काठमाडौंबाहिरको पहाडी गाउँको त्यो मान्छेसँग बिहे गरिदिए नातेदारहरूले। मेरो भाग्य खोटो रहेछ। ज्यामी काम गरेर महिनाको चार सय आम्दानी हुन्थ्यो। मलाई पाल्न त कता हो कता, उल्टै पैसा पो माग्छ त्यो पति भनाउँदो। पहिले छोरोमात्रै पाल्नपर्थ्यो , अर्को बेकामे पतिलाई पनि पाल्नुपर्ने भयो।

उचाहिँ बेपत्ता। कहिले ६ महिनापछि आउने, कहिले वर्ष दिनमा। आयो, पेटमा बच्चा राख्यो, पैसा माग्यो अनि बेपत्ता भयो। यसै क्रममा पाँच छोराछोरी भए। … त्यसै क्रममा एकजना गाडीवाल साहूसँग भेट भयो, नातामा टाढाको भिनाजु पर्ने। मलाई बच्चा पाल्न गाह्रो भइरहेको थियो। उनैले मेरो हेरविचार गर्ने, गाह्रोसाह्रो पर्दा माया पनि गर्ने। बिहे गरौं पनि भन्थे। मचाहिँ बिहे भनेपछि वाक्‍क भइसकेको थिएँ।

मेरा तीनवटा बच्चा थिए, उनलाई भेट्दा। विस्तारै हामी अलि निकट भयौं। बाहिर घुम्न जान थाल्यौं। उनी आफैं गाडी लिएर आउँथे। उनीसँग म पोखरा घुम्न गएँ। पहिलोपटक उनीसँग पोखरा घुम्न गएको बेला सम्बन्ध भयो। परपुरुषसँग यौनसम्बन्ध भएको त्यो पहिलोपटक थियो। सम्बन्ध निरन्तर रह्यो। जसले मलाई सहयोग गरे, उनीप्रति म समर्पित हुने नै भएँ। यता आफ्नो पतिचाहिँ बेलाबेलामा आउने। पछि दुईवटा बच्चा भए तर ती दुवै अरू कसैको नभएर मेरो आफ्नै पतिका हुन्। पछि ती पार्टनरको जवान छोरा बितेपछि उनीहरूले काठमाडौं छाडे। हामी टाढियौं। मैले अपनाएको पेसाको पहिलो ग्राहक उनै हुन् भन्‍न पर्‍यो। पछि एउटा ड्राइभर आइलाग्यो। एक वर्षसम्म सम्बन्ध भयो। तर, ती परे अलि स्वार्थी। म आफैं टाढिएँ। आफ्नो पतिसँग त छुटिसकेको थिएँ।

 … स्वाभाविक हो, एउटा जवान महिलामा शारीरिक आवश्यकता हुन्छ। तर, मचाहिँ आर्थिक अभावकै कारण यसतर्फ लागेँ। आफैं खोजीखोजी हिँड्नेभन्दा पनि कसैले प्रस्ताव गरे तयार हुन्थेँ। त्यस बेला म एउटा घरमा लुगा धुने काम गर्थें। त्यो धनी परिवार थियो। सायद ती घरधनी आफ्नी श्रीमतीसँग सन्तुष्ट थिएनन् कि ! एक दिन ती घरधनी साहूले भने, ‘म तिमीलाई आवश्यक सहयोग गर्छु। के कसो छ हेर्छु।’

 मैले उनको आशय बुझिहालेँ। आखिर म एक ढंगले यौनपेसामा फसिसकेको थिएँ, अप्ठ्यारो मान्‍ने कुरै भएन। आफूलाई आवश्यक परेको बेला आर्थिक सहयोग गरेकै थिए। आफूलाई सहयोग गर्नेलाई सन्तुष्ट पार्न केको अप्ठ्यारो? साहुनी बिहानै पसल जाने। उनको घरमा कोही नभएको बेला सुटुक्‍क हामीबीच सम्बन्ध हुन्थ्यो। पहिलोपटक पुरुषले कन्डम प्रयोग गरेर यौनसम्पर्क गरेको थाहा पाएँ। उनी भन्थे, ‘कन्डम प्रयोग गरियो भने रोग लाग्दैन, पेटमा बच्चा बस्दैन।’ उनलाई महिनामा दुईपटक सन्तुष्ट पार्नुपर्थ्यो।

… अब म एकप्रकारले पूर्ण रूपले यौन पेसामा आइसकेको थिएँ। बोलाइएको अवस्थामा म होल नाइट पनि जान थालेँ। यता घरमा चाहिँ बच्चाहरूलाई अनेक बहाना बनाउँथे। कहिले अस्पताल जाने भन्नुपर्ने, कहिले नातेदार भेट्न जान्छु भन्‍नुपर्ने। वास्तवमा म ती बच्चाहरू पाल्नैका लागि पुरुषलाई शारीरिक सन्तुष्टि दिन गइरहेकी थिएँ। पहिलो दिनको होल नाइट सेवा अझै बिर्सेकी छैन मैले। एउटा लजमा बिताएकी थिएँ, मैले त्यो रात। पार्टनरलाई चारपटक सन्तुष्ट पारेकी थिएँ। त्यो सेवाबापत मैले एक जोर कपडा र एक हजार दुई सय रुपैयाँ पाएको थिएँ। त्यो राम्रै पारिश्रमिक हो। होल नाइट सेवाको कुरा गर्दा एउटा बिर्सिनसक्नुको रातको घटना छ।

 एउटा लजमा दुई हजार रुपैयाँ दिने भनेर बोलाएका थिए। सम्पर्कअघि मलाई केही पिउन दिए। सुन्तलाको जुस भन्थे, जे होस् मैले पिएँ। सम्पर्कअघि बिजुली निभाइयो। म केही मातेकी थिएँ, पूरै होशमा थिइनँ।यौनसम्पर्क गर्ने एउटा पुरुषको आफ्नै शैली हुन्छ। बेलाबेलामा सम्पर्क हुँदै थियो। तर, पछिल्लो शैली अलि फरक हुँदै गयो। मेरो अनुभवले भन्यो, शैली फरक हुँदै गइरहेको छ। पक्‍कै पनि एउटा मात्रै पुरुषले मसँग सम्पर्क गरिरहेको छैन। उज्यालोपछि मैले पत्ता लगाएँ, मसँग तीनजनाले पालैपालो सम्पर्क गरेका रहेछन्।

 मलाई एउटा कोठामा राखेर थप दुईजना पल्लो कोठामा बसेका रहेछन्, अँध्यारोमा पालैपालो आउँदा रहेछन्। उनीहरूले सातपटक मसँग सम्पर्क गरे। उनीहरूको कर्तुत थाहा भइसकेपछि यसको बदला लिने विचार आयो। ए बाबा, म गरिबीका कारण बाध्य भएर यो पेसामा आएको छु। हेप्न त भएन नि ! त्यसपछि मैले मलाई ‘एकजना मात्रै छु’ भनेर बोलाउनेको सर्ट र प्यान्ट कब्जा गरेँ। र, भनेँ, ‘अहिले तिमीहरूलाई पुलिस लगाएर पक्राउँछु। एकजना मात्रै छु भनेर बोलाउने, अनि तीनतीनजनाले मोज गर्ने? तिमीहरूलाई ठीक लगाउन मैले जानेको छु’ उनीहरू डराए। दुई हजारको ठाउँमा ६ हजार रुपैयाँ दिएपछि उनीहरूलाई छाडेँ। मोराहरूले के पिलाएका थिए कुन्‍नि, भोलिपल्ट पनि कोठामा जान सकिनँ र त्यही लजमा सुतेँ।

… हेर्नोस्, हामीहरू यस पेसामा रहरले आएका होइनौं। मैले १२ वर्षदेखि ७० वर्षसम्मका महिला यो पेसामा लागेका देखेकी छु। कठै, १४/१५ वर्षकाहरू पेटमा बच्चा बोकेर हिँडिरहेका पनि देखेकी छु। साह्रै ठूलो पीडा छ, यस क्षेत्रमा। कलेज पढ्ने विद्यार्थीदेखि वृद्धसम्मले मसँग सम्पर्क गर्ने गरेका छन्। ठिटाहरू हामीजस्ता अलि उमेर ढल्केकाको भावना बुझ्दै माया गरेर सन्तुष्टि लिन्छन्, लामो समय पनि लगाउँदैनन्।

 तर, बूढाहरू लामो समय लगाउँछन्, उमेरले पनि त्यस्तो भएको होला। कतिपय त थकाइ मारीमारी सक्रिय हुन्छन्। यस्तो बेला हामीलाई पनि दिक्क लाग्छ। तर, पैसाको मामिलामा बूढाहरू इमानदार हुन्छन्। पहिले भनेजति नै दिन्छन्। बरु कहिलेकाहीँ त थपी पनि दिन्छन्। यस्तै छ यौनकर्मीको संसार। म फेरि पनि भन्छु, हामीहरू कुनै रहरले यो पेसामा आएका होइनौं। यसको विकल्पमा अरू इज्जतदार पेसा पाइए हामी तुरुन्तै यो पेसा छाड्छौं।

बिदेशमा नेपाली केटीहरुको बब्बाल डान्स ( भिडियो सहित हेर्नुस

भन्सार नतिरी ३२ इन्चको एलसिडी टिभी लग्न खोज्दा एयरपोर्टमै समातिए २८ वर्षीय युवक

थाई एयरवेजको टिजी ३१९ नम्बरको उडान बैँककबाट काठमाडौँ उत्रन्छ मध्याह्न १२ बजेर २५ मिनेटमा। त्यसको केही घण्टापछि त्यही जहाज चढेका यात्रुले ल्याएको सामानसहित एक जना व्यक्ति पक्राउ परे। उनको दोष थियो ३२ इन्चको तीन वटा एलसिडी टिभी अवैध रुपमा कलेक्सन गर्नू।

नेपाल प्रहरीको केन्द्रीय प्रहरी समाचार कक्षले दिएको समाचार अनुसार पक्राउ पर्ने व्यक्ति हुन् संखुवासभा मच्छेपोखरी–४ का २८ वर्षीय महेश गुरुङ। हाल उनी कीर्तिपुर बस्दा रहेछन्। बैँककबाट थाई एयरको विमानमा आउने यात्रु पनि उनै हुन् कि हैनन्, प्रहरीको समाचारमा खुलेको छैन। तर उनलाई समातिएको भने एयरपोर्टभित्र होइन, बाहिर हो।

गुरुङ एराइभल गेट बाहिर पार्किङ एरियामा थिए। प्रहरीले उनलाई त्यही पार्किङ एरियामा नै सामसुङ कम्पनीका ३२ इन्चका तीन वटा एलसिडी टिभी अवैध रुपमा कलेक्सन गरेको अवस्थामा पक्राउ गरेको बताएको हो।अर्थात् सामान विमानस्थलबाट बाहिर आइसकेको थियो। भन्सारबाट पनि कटिसकेको थियो। बाहिर पार्किङ एरियामा बल्ल प्रहरीले समातेको हो।ती सामान प्रहरीले बरामद गरी आवश्यक कारबाहीको लागि विमानस्थल भन्सार कार्यालय पठाएको जनाएको छ।

वैदेशिक रोजगारमा गई कम्तिमा लगातार १२ महिना काम गरी फर्कने नेपाली नागरिकलाई एक पटकको लागि ३२ इन्चसम्मको जुनसुकै टिभी ल्याए पनि सम्पूर्ण कर महसुल छुट दिने प्रावधान छ।तर त्यसबाहेकका टिभी ल्याएमा इन्च अनुसार एकमुष्ट रकम भन्सार महसुल वापत असुल गरिन्छ। भन्सार नतिरी सामान लगे जफत गर्न सक्ने प्रावधान छ।

टिभी जुनसुकै प्रकारको (LCD, LED, PLAZMA) भए पनि इन्च गनेर भन्सार महसुल लिइन्छ भने भन्सार सेवा शुल्कका रुपमा थप ५६५ रुपैयाँ तिर्नुपर्छ। वैदेशिक रोजगारमा गई कम्तिमा लगातार १२ महिना काम गरी फर्कने नेपाली नागरिकले ल्याएको जुनसुकै प्रकारको (एलसिडी, प्लाज्मा वा एलइडी) ३२ इन्चसम्मको टिभीमा लाग्ने सम्पूर्ण कर महसुल छुट दिइनेछ। अर्थात् उनीहरुले सुको तिर्नुपर्दैन। यसका लागि तपाईँले आफू विदेशमा बसेको अवधि खुल्ने गरी आफ्नो नाम, पासपोर्ट नम्बर र ठेगाना अनि पासपोर्टमा उल्लेख भएको विदेशमा गएको र आएको समय आदिको विवरण भन्सार कार्यालयमा अभिलेखको लागि भरेर दिनुपर्छ। अरुका लागि भने दुई किसिमको क्राइटेरिया छ- छ महिनासम्म विदेशमा बसेर फर्केको र छ महिनाभन्दा बढी विदेशमा बसेर फर्केको। बढी विदेशमा बसेर फर्केकालाई अलि डिस्काउन्ट छ इन्चमा ५० रुपैयाँ। भित्र क्लिक गरी हेर्नुस् कति इञ्चको टिभीको कति रकम तिर्नुपर्ने हो?

यो सूचि अनुसार बायाँ पट्टी छ महिनासम्म विदेशमा बसेकाहरुका लागि र दायाँ पट्टी छ महिनाभन्दा बढी विदेशमा बसेकाहरुका लागि हो। उदाहरणका लागि १४ इञ्चको टिभी हो भने छ महिनासम्म विदेशमा बसेकाले प्रति इञ्च २०० रुपैयाँका दरले भन्सार महसूल २८ सय र भन्सार सेवा शुल्क ५६५ गरी कूल ३ हजार ३६५ तिर्नुपर्‍यो। अनि छ महिनाभन्दा बढी बस्नेले प्रति इञ्च १५० रुपैयाँका दरले भन्सार महसूल २१०० र भन्सार सेवा शुल्क ५६५ गरी कूल २ हजार ६६५ रुपैयाँ तिरे पुग्ने भयो।

यसै अनुसार इञ्चैपिच्छेको रकम हेर्दै जानुस्। ५५ इञ्चको टिभी कसैले ल्यायो भने ६ महिनासम्म विदेशमा बसेर आएकाले भन्सार महसूल र शुल्क दुवै गरी कूल ६९ हजार ३ सय १५ रुपैयाँ तिर्नुपर्छ भने ६ महिनाभन्दा बढी बसेर फर्केकाले ६६ हजार ५ सय ६५ रुपैयाँ तिर्नुपर्छ। तपाईँले विदेशबाट सित्तैमा ल्याएको भए पनि टिभीको भाउ ६० हजार नाघ्छ।

तेरिया मगरलाई मर्मस्पर्शी चिठ्ठी/ भनिदेऊ- म मगरकी हैन, नाट्यश्वरीकी छोरी हुँ

बल्ल बाहिरियो बिष्णु माझी को रहस्य ! किन रहिछन त गुप् चाप

दरबार हत्याकाण्डको दोषी ठहर गर्दै पूर्वराजा ज्ञानेन्द्र शाहलाई जेलमा

तरकारीवाली पत्रकारसंग पोईल गएपछि हंगामा

REAKING !! रातो नम्बरबाट आएको फोन उठाउँदा नुवाकोटमा एक बालकको दर्दनाक मृत्यु.सक्दो सेयर गरौ(भिडियो)

अहिले जताततै रातो नम्बरको हल्ला सुन्न थालिएको छ । त्यो सत्य हो य झुटो भन्ने कुरामा मैले केही रहस्यमय कुरा पत्ता लगाएको छु । जुन म तपाईं साथीहरू सामु शेयर गर्दै छु । जुन DD News channel ले confirm गरेको रहेछ । मैले पढे अनुसार जब रातो नम्बर बाट आएको कल उठाइन्छ । त्यसबाट high frequency signal उत्पन्न हुन्छ र मानिसको brain hemorrhage भै मृत्यु हुनसक्छ । सन 2011 मा नाइजेरियामा एस्तै कल का कारण ७ जनाको मृत्यु भएको थियो । बदलिँदो बैज्ञानिक युगमा मलाइ यो कुरा सत्य हो जस्तो लाग्छ । त्यसैले तल दिइएको नम्बरहरु जुन रातो नम्बर भएर कल आउँछ । त्यसलाई रिसिभ नगर्नुहोला तथा नचिनेको नम्बर बाट आएको कल न उठाउनु होला ।

7888308001

9301648121

9876266211

9888844157

9876715587

हाम्रो सुरक्षाको जिम्मेवारी हाम्रै हातमा छ सचेत बनौं सतर्क रहौं 

अाेखलढुङगामा एउटा यस्ताे बिवाह : सजाय काटदा काटदै जेलमे बस्याे माया प्रेम : जेलमै पुलिसहरुले गरीदियो बिवाह!

रेणु पराजुली /ओखलढुगां ओखलढुंगाको कारागाभित्रै एक जोडि बैबाहिक बन्धनमा बाँधिएका छन् । ०६४ सालदेखी कारागारमा जेल जिवन विताइरहेका प्रकाश कट्वाल र गणतन्त्र दिवसका दिन जेलबाट छुटेकी धनुका कार्की आज बैवाहिक बन्धनमा बाधिएका हुन् । कर्तव्य ज्यान मुद्दामा ०६३ सालदेखी सजाय काटीरहेकी कार्की गणतन्त्र दिवसमा ४० प्रतिशत सजाय मिनाहा भएपछि छुटेर जेल जीवन विताइरहेका प्रकाश कट्वालसँग आज कारागारमै औपचारिक विवाह गरेका हुन् ।

 विवाहमा केटा र केटी पक्षका अभिभावक, जिल्ला प्रहरी कार्यालय ओखलढुंगाका प्रहरी नायव उपरिक्षक दिपेन्द्र शाह , सहायक प्रमुख जिल्ला अधिकारी तिलोचन रिमाल र जेलर जानुका न्यौपानेको उपस्थितिमा विवाह गरेका थिए । okhदुवै जना जेलमा रहँदै ०६६ सालदेखी प्रेम गरेको र आफ्नो प्रेम सफल भएको बेहुली धनुका कार्कीले बताउनुभयो । जेलबाट छुटेपछि सामाजिक रुपमा अपहेलित हुनु नपरोस भनेर आफुले जेलमै रहेका केटासँग प्रेम गरेर विवाह गरेको दावी गर्नुभयो । बेहुला प्रकाश कट्वालको जवरजस्ती करणीको मुद्दामा अझै दुई वर्ष सजाय भुक्तान गर्न बाँकी रहेको छ । दुवै जना कारागार आएपछि प्रेममा परेको प्रकाशले बताएका छन् । जिल्ला प्रहरी कार्यालय ओखलढुंगाका प्रहरी नायव उपरिक्षक दिपेन्द्र शाहले विश्वव्यापी रुपमा खुल्ला कारागारका. अवधारण प्रयोगमा आउन थालिसकेकाले कारागारमै विवाह गरेकाले आफु खुसी रहेको बताउनुभयो ।

payagala most dangerous train accident

युवासंघद्वारा सरकारी गाडीमा आगजनी (भिडियो रिपोर्ट)

A Comedy Video. साइठीसकाे ठीस अावीस्कार

Aditya Dahal Nepali Google Boy

नयाँबानेश्वरमा सरकारी गाडी जलाइयो, यस्तो छ चालक र गाडी चढ्नेको बयान

 काठमाडौं, पुस १५ । सार्वजनिक बिदाको दिन सरकारी गाडी चलाएको भन्दै शुक्रबार काठमाडौंको नयाँबानेश्वरमा एउटा सरकारी गाडीमा आगजनी र एउटा गाडी तोडफोड गरिएको छ ।नयाँबानेश्वरको इन्दे्रणी कम्प्लेक्सअगाडि पार्किङमा राखिएको बा२झ १३९२ नम्बरको स्कार्पियो जिप जलाइएको हो ।यो गाडी सहरी विकास मन्त्रालयअन्तर्गतको बाग्मती सभ्यता एकीकृत विकास समितिका अध्यक्ष किशोर शाक्यले चढ्दै आएका थिए ।गाडीका चालकले सरकारी बिदाको दिन चलाएको भन्दै युवा संघका कार्यकर्ताले गाडीमा आगजनी गरेको जानकारी दिएका छन् ।समितिका अध्यक्ष शाक्यले इन्द्रेणी फुडल्यान्डमा सडक बोर्डको वार्षिकोत्सव कार्यकम रहेको र आफू सोही कार्यक्रममा सहभागी हुन गएकोबेला गाडीमा आगजनी भएको दाबी गरे ।यस्तै, स्थानीय विकास मन्त्रालयका सहसचिव जीवनकुमार श्रेष्ठले चढ्दै आएको बा२झ १०५५ नम्बरको जिपमा पनि युवा संघका कार्यकर्ताले शुक्रबारै सोही स्थानमा तोडफोड गरेका छन् ।यस्तै, सडक विभागको एउटा गाडीमा पनि तोडफोड भएको छ ।

सावधान सावधान ! अब कण्डम नलगाएर यौनसम्पर्क गरे लाग्नेछ यो खतरनाक रोग त्यसैले बेलैमा बिचार पुराउनुहोस,

एजेन्सी । सामान्यता सन्तान जन्माउनका लागि पुरुष र महिलाले यौनसम्पर्क राख्ने गर्छन् ।त्यसबाहेक आजकलका केटाकेटीले विहे नगरेरै यौनसम्पर्क गर्ने गरेका छन् । तर, भर्खरै पत्ता लागेको एक खतरनाक रोगको मुख्य कारण यौनसम्पर्क नै भेटिएको छ ।

यो रोगको भाइरस शरीरमा प्रवेश गरे जीवनभर बच्चा नहुने र भइहाले पनि तुरुन्तै मृत्यु हुने देखिएको छ । यसको नाम हो जिका भाइरस । यसलाई सुरुमा लामखुट्टेको टोकाइबाट सर्ने भनिएपनि लामो समयसम्म गरिएको अध्ययनबाट यौनसम्पर्कबाट तुरुन्तै सरेको पाइएको हो ।अमेरिकाको टेक्सस राज्यका स्वास्थ्य अधिकारीहरुले मंगलबार एकजना महिला बिरामीमा सम्भोगका कारण जिका भाइरस सरेको देखिएको बताएका छन् । डलास काउन्टी हेल्थ एण्ड ह्युमन सर्भिस डिर्पाटमेन्टका अनुसार भेनुजुयलाबाट आएका एक पुरुषसँग यौनसम्पर्क राखेपछि ती बिरामीमा जिका भाइरस सरेको देखिएको हो ।

सम्भोगका कारण पनि जिका भाइरस सरेको भेटिएपछि यसले रोग नियन्त्रणमा थप जटिलता थपेको चिकित्सकहरुले बताएका छन् । डाक्टर विलियम स्याटनरले भने– ‘यसले जिका रोकथाममा नयाँ कुरा बाहिर ल्याइदिएको छ ।’ सम्भोगबाट पनि जिका भाइरस सरेको भेटिएपछि स्वास्थ्य अधिकारीहरुले लामखुट्टेबाट बच्नुका साथै सुरक्षित यौनसम्पर्क गर्न मानिसहरुलाई सुझाव दिएका छन् ।

उनीहरुले गर्भवती महिलालाई पुरुष शुक्राणुको सम्पर्कमा नआउन पनि सुझाव दिएका छन् । अघिल्लो हप्ता बेलायतका अधिकारीहरुले जिका फैलिरहेका देशबाट फर्केका पुरुषले शारीरिक सम्पर्कका बेला अनिवार्य रुपमा कन्डम प्रयोग गर्न सुझाव दिएका थिए । अमेरिकाको रेडक्रसले जिका फैलिरहेका देशबाट फर्केका मानिसलाई २८ दिनसम्म रक्तदान नगर्न भनेको छ ।

यो रोग लागेमा ज्वरो आउने लगायतका लक्षण देखिन्छन् । क्यारेबियन र ल्याटिनी अमेरिकी देशमा जिकाको संक्रमण बढीरहेको विश्व स्वास्थ्य संगठनले जनाएको छ । यो रोगको भाइरस तीव्र रुपमा विश्वभर फैलिएपछि धेरै देशमा उच्च सतर्कता अपनाइएको छ । साथै दम्पत्तिहरुमा त्रास पनि बढेको छ ।

हाम्री नेपाली चेली तेरिया मगर फेरी भारतमा हंगामा मच्चाउदै -झलक दिखलाजा उनको यो धमाकामा देखिएको यो मार्मिक दृश्य जसले धेरै लाइ रुवाउने छ

हाम्री नेपाली चेली तेरिया मगर फेरी भारतमा हंगामा मच्चाउदै -झलक दिखलाजा उनको यो धमाकामा देखिएको यो मार्मिक दृश्य जसले धेरै लाइ रुवाउने छ 

Hot Talk With Samjhana Budhathoki

कपडा भिज्ने गरि कसरी भयो बेनिशाको यौन अंग वरिपरि पानी पानी ? निर्देशकको घाटीमा टोकेको दाग ?

नेपाली कथानक चलचित्र ‘जेरी’ शुक्रबारदेखि अलनेपाल रिलिज भएको छ । राजधीनीको जय नेपाल सिनेमा शुक्रबार (हिजो) फिल्मको प्रेस शो गरिएको हो । उक्त शोमा चलचित्रकर्मी र सञ्चारकर्मीको बाक्लो उपस्थिती रहेको थियो ।

फिल्म हेरेर सबै सेलिब्रेटीहरु हल बाहिर आए । त्यसबीचमै निर्देशक हेमराज बिसीको देब्रे घाटीमा त्यस्तो दाग थियो जुन दाग हेर्दा लाग्थ्यो त्यो कसैले दिएको मायाको चिनो हो । त्यति मात्र हैन उनको दाहिने हातको कुईनो नजिक पनि कसैले टोके जस्तो दाग देखिएको थियो ।

हुनत दागहरु लडेर र ठोक्किएर पनि लाग्दछन् तर जेरी निर्देशक हेमराजको हकमा भने त्यो दाग कतै लडेर लागे जस्तो दाग लाग्दैन थियो । दोश्रो फिल्मले समेत सफल ब्यापार गरेपछि हेमराज यो समय निकै दङ्ग छन् । तर त्यो दङ्ग पनका बेला उनमा देखिएका दागलाई कैद गर्न खोज्दा उनी तर्किन चाहि खोजेका थिए ।गसिप र कन्ट्रोभर्सीको यो दुनियामा हिरोइन बेनिशा हमाल पनि पुनः एक पटक परेकी छिन् । ब्याक लेस ह्वाईट जम्पसुटमा आएकी बेनिशाको कपडाको हालत जव खराव अवस्थामा देख्यो तव फोटो कैद गर्न मिडियाकर्मी पछि परेन ।

जेरी स्पेशल शोमा उनी आउँदा सकुशल थिईन् तर फिल्म हेरेर निस्कने बेलामा बेनिशाको सम्वेदनशिल क्षेत्रमा नराम्रो दाग देखिएको थियो ।शायद फिल्म हलको सिटमा कफि वा पानी पोखिएका कारण त्यो दाग लागेको हो वा दाग लाग्नुको कारण अरुनै थियो जे होस जव बेनिशालाई सहकर्मीहरुले उनको ब्याक साईडको बारेमा कान भरिदिए तव उनी आफूलाई राम्रोसंग सम्हाल्न सकिरहेकी थिइनन् । Source: parda6adi

धान काट्न गएकी १५ वर्षीया किशोरीको सामूहिक बलात्कारपछि हत्या

धान काट्न गएकी १५ वर्षीया किशोरीको सामूहिक बलात्कारपछि हत्या

होसियार हुनुस सेक्स गर्दा कहिल्यै नगर्नुस् यी ३ गल्तीहरु ; जसले ज्यान जान सक्छ !!!

सेक्स प्राकृतिक पक्ष हो र यो अपरिहार्य छ । एक अर्कामा समन्वय, समझदारी र सौहार्दपूर्ण वातावरणमा गरिएको सेक्सले मानिसको जीवनमा सकारात्मक असर पुर्याउँदछ ।

पार्टनरको भावना बुझेर र तरिका मिलाएर गरिएको सेक्सले बढि आनन्द दिने गर्दछ तर, सही समय नआई

चालिएको कदमले पुरै सेक्स मुड नै बिगार्न सक्दछ । सेक्स मुड नबिग्रियोस् भन्ने चाहनुहुन्छ भने यी कुराहरु नगर्नुहोस्ः १।

किस नगर्नेः धेरै मानिसहरु प्रायः महिलाले सेक्स गरिरहेको बेला आफ्नो पार्टनरलाई किस गर्दैनन् । सेक्स गर्दा किस गर्न नमिलेर हुनसक्छ अथवा उनीहरुलाई क्लाइमेक्स पुग्न हतार भएर पनि किस नगरिरहेका हुनसक्छन् । तर, सेक्स गर्दा किस गर्नुलाई उपयुक्त मानिन्छ किनभने यसले एकअर्कामा मायाको भावना ल्याउने गर्दछ । २।

 आफ्नो पार्टनर तयार हुनुपूर्व टोक्नुः धेरै मानिसहरुले सेक्सको मामलामा आफ्नो पार्टनर वाइल्ड नै मनपराउँछन् तर, आफ्नो पार्टनर सेक्सका लागि तयार हुनुपूर्व नै शरीरको कुनै पनि भागमा टोक्नुभयो भने दुखाई र असजिलोपनले गर्दा पूरै सेक्स मुड अफ हुनसक्छ त्यसकारण आफ्नो पार्टनर पूरै उत्तेजित भएपछि मात्र उनको कान, कुम, घाँटी र शरीरको अरु भागमा टोक्ने गर्दा राम्रो

हुन्छ ।

 ३। आनन्द दिने शरीरका भाग बिर्सनुः यौनाङ्ग चलाउँदा यौनसन्तुष्टि प्राप्त हुने कुरा सबैलाई थाहा छ तर यसको अलावा आफ्नो पार्टनरको शरीरका अरु भागलाई पनि ध्यान दिनुहोस् । घुँडा, नाडी, पिठ्युँ र पेट महिला र पुरुषहरुका लागि बढी संबेदनशील हुने भएका कारण यी भागहरुलाई सुम्सुम्याउने गरेमा बढि यौनसन्तुष्टि प्राप्त हुन्छ । ४। आफ्नो तौल पार्टनरमा थुपर्नुः यदि तपाईं महिला हुनुहुन्छ भने पनि आफूलाई आफ्नो पार्टनरलाई सुम्पनु राम्रो कुरा हो तर यदि तपाईं आफ्नो पार्टनरको माथि बसिरहनुभएको छ भने सास फेर्न नसक्ने गरेर आफ्नो तौल उनीहरुमाथि नथुपार्नुहोस् यसले सेक्स मुड बिगार्ने सम्भावना निकै हुन्छ । ५। चरमोत्कर्ष निकै चाँडै– ढिलोः यो बुँदा पुरुषहरुका लागि उपयुक्त हुन्छ ।

 पुरुषहरुले सही समयमा चरमोत्कर्षमा पुग्नको लागि आफ्नो मांसपेशीलाई कन्ट्रोल गर्नसक्न पर्छ । यदि चरमोत्कर्षमा छिट्टै पुग्नुभयो भने तपाईंले आफ्नो पार्टनरलाई आनन्द दिन सक्नुहुन्न र यदि धेरै ढिला गर्नुभयो भने पनि बोर मानेर गर्नुहुनेछ

पुरुषहरुकै कारण बडी लाग्छ महिलाको पाठेघरमा क्यान्सर !..

एजेन्सी / धेरै शारीरिक सम्पर्कमा आउने महिलाको पाठेघरको मुखमा संक्रमण हुने र ह्युमन पापिलोमा नामक किटाणुले पाठेघरको मुखमा रहेका कोषिकाहरुमा संक्रमण गर्ने र त्यसलाई अनियन्त्रित तवरले बढाउन मद्दत पुर्‍याउने उहाँले बताउनुभयो ।

खतरा कसलाई..? 

  धेरै बच्चा भएका, सानो उमेरका विवाह भएकालाई ।

     शारीरिक सम्पर्कमा रहेका वा प्रजनन क्षमता भएका जोसुकैलाई पनि यो रोग लाग्छ । विशेषगरी ३० देखि ६० वर्ष उमेरका महिला, जसको विहे भैसकेको छ ।

यौन व्यवसायमा लागेका महिला वा परपुरुषको संसर्गमा रहेकालाई ।

    लोग्नेको अर्की श्रीमती पनि छन् र उनलाई पाठेघरको मुखको क्यान्सर भएको छ भने पनिसर्न सक्छ ।

    जाँड, रक्सी, चुरोट, खैनी, तमाखु खाने तथा खानपिनमा ध्यान नदिने र कुपोषण भएका महिलालाई खतरा बढी हुन्छ ।

लक्षण

पाठेघरको मुखको क्यान्सरको लक्षण व्यक्तिपिच्छे फरक फरक हुन्छ ।

     रगत मिसिएको पानी बग्ने

    महिनावारी नभएको बेलामा पनि रगत देखिने, महिनावारी रोकिएपछि पनि फेरि रगत देखिने

    पेट फुल्ने

    गन्हाउने पानी बग्ने

    संक्रमण भैरहने

    खुट्टा सुन्निने, ढाड तथा कम्मर लुख्ने र दिसा पिसाबमा समस्या देखिने ।

कसरी बच्ने ?

पाठेघरको मुखको क्यान्सर हुन नदिन बेला बेलमा प्याप स्मेयर जाँच गराउनु पर्छ । प्याप स्मेयर एउटा यस्तो विधि हो, जसमा पाठेघरको मुखमा आएका खराबीलाई थाहा पाई भविष्यमा खतरा छ कि छैन पत्ता लाग्छ ।यो विधिले पाठेघरको मुखमा संक्रमण भएकोबारे बेलैमा थाहा पाउने भएकाले उपचारमा सहज हुन्छ । डाक्टरका अनुसार यो पाठेघरको मुखको क्यान्सर हुने सम्भावना छ छैन भन्ने पत्ता लगाउने सरल र सहज विधि हो ।

यौन सम्पर्क गरेका, धेरै बच्चा जन्माएका, धेरै जनाको सम्पर्कमा रहेका, महिनावारी बन्द भएका र क्यान्सरको सम्भावना भएर अपरेशन गरेका महिलाले पाठेघरको मुखको परीक्षण गराए क्यान्सर लाग्ने सम्भावना कम हुने डाक्टर बताउँछन् । यस्तै सुरक्षित यौन सम्पर्क गरे पनि यसबाट जोगिन सकिन्छ ।

रातो नम्बरबाट आएको फोन उठाउँदा मरिने हल्लाले देशभर त्रास, यस्तो छ वास्तविकता हेर्नुहोस र सक्दो सियर गर्नुहोस

हेर्नुहोस नेपालमा,,,काठमाडौंको बिचित्रको यौन बजार हिरोइन पनि.

शिर्षक सँग समन्धित समाचार अझ प्रष्ट सँग सिधै भिडियोमा हेर्न चाहनु हुन्छ भने तलको फोटोमा क्लिक गर्नुहोला ! र भिडियो नहेरी छापाको पुरै समाचार पढ्न चाहनुहुन्छ भने अलि तल सार्नु होला !

 राजधानीमा यौनधन्दा हुने इलाकाहरूमा बग्रेल्ती दलाल हुन्छन् । ग्राहक र यौनकर्मी, यी दुई पक्षको

बीचमा बसेर नाफा खाइदिनु उनीहरूको धन्दा हो । आफूलाई ‘गाइड’ पनि भन्ने उनीहरूबाट ग्राहक लुटिन्छन्, यौनकर्मी ठगिन्छन् ।कुनै वस्तु किनबेच गर्दा किन्ने र बेच्नेका बीच कुरा मिलाई नाफा खाने व्यक्ति’ दलाल हो भन्छ, नेपाली बृहत् शब्दकोश । महिलाको शरीरलाई वस्तु ठान्ने तिनै दलालहरूको बिगबिगी छ, काठमाडौँका यौनधन्दा हुने इलाकाहरूमा

दलालहरू यौनकर्मीलाई ग्राहक जुटाइदिने र ग्राहकलाई यौनकर्मीसम्म पु¥याइदिने काम मात्रै गर्दैनन्, दुवै पक्षलाई लुट्ने काम पनि गर्छन् । प्रहरीका अनुसार आफूलाई ‘गाइड’ बताउने यस्ता दलाल विभिन्न आवरणमा छ्यापछ्यापती भेटिन्छन् । रात्रिकालीन व्यवसाय सञ्चालन भइरहेका स्थान वरपर दलालहरूको राज नै चल्छ । ‘उनीहरू यौनकर्मी र व्यवसायीले भन्दा कैयौँ गुणा नाफा कुम्ल्याउँछन्,’ डीएसपी सोमेन्द्रसिंह राठौर भन्छन् ।

‘हिरोइन मिलाइदिन्छु’ भन्दै ठग्ने ‘गाइड’

क्यानडाबाट आएका मनोज गौतम एक साँझ ठमेलको डान्सबारमा रमाइलो गरेर बाहिर निस्केका थिए । उनलाई दलाल सञ्जीव बोहोराले ‘नाम चलेको हिरोइन मिलाइदिने’ कुरा गरे । आफूलाई गाइड बताउने उनले मनोजलाई ठमेलबाट दरबारमार्ग पु¥याए । जहाँ हिरोइनसम्म पुयाइदिने दाबी गर्ने दलालहरू चाहेजति भेटिन्छन् । सञ्जीवको सम्पर्क ट्याक्सी चालक अनिल तामाङसँग थियो ।

अनिलसँग मनोजको बार्गेनिङ चल्यो । फलानो नाम गरेको हिरोइनसँग रात बिताउने व्यवस्था मिलाइदिने र त्यसबापत ३५ हजार रुपैयाँ खर्च लाग्ने अनिलले बताए । गौतम हौसिएर ‘३५ किन ? ४० दिन्छु’ भन्दै ट्याक्सी चढिहाले । अनिल र सञ्जीवले उनलाई ट्याक्सी चढाएर गौशाला र एयरपोर्टतिर घुमाए ।

हिरोइनलाई होटलमै ल्याइदिन्छु’ भन्ने आश्वासन दिएर मनोजलाई सिनामंगलको एउटा होटलको कोठामा पुर्‍याए । अनिलले आफ्नो सम्पर्कमा भएका दुईजना केटी बोलाए, जो आकर्षक चालढालका थिए र आफूलाई मोडल बताउँथे । अनिलले ‘हिरोइन आउने बेलासम्म यिनै मोडलसँग रमाइलो गरौँ’ भने । कथित मोडलहरूसँग रमाइलो गर्दागर्दै गौतम बेहोस भए । बेहोसी उत्रिँदा मात्र उनले आफू लुटिएको पत्तो पाए । हिरोइनलाई खर्च गर्न भनेर साटेको सात सय यूएस डलर, महँगो मोबाइललगायत चिजबिज स्वाहा भइसकेका थिए ।

‘धोती न टोपी’ भएर मनोज सोह्रखुट्टे प्रहरीचोकी पुगे । उनको उजुरीका आधारमा अनिल र सञ्जीवलाई प्रहरीले पक्राउ गर्‍यो । कैयौँपटक प्रहरीको फेला परिसकेका सञ्जीव आफ्नो पेशा नै ‘सेक्स ब्रोकर’ भएको बताउँथे । ‘मेरो काम ग्राहक र गाइडको भेट गराइदिने हो,’ प्रहरी नियन्त्रणमा रहेका उनले शुक्रवारसँग भने, ‘म आफैँले मिलाइदिने होइन । हिरोइन, मोडल, राम्रा, नराम्रा सबै ट्याक्सीवाला गाइडले मिलाइदिन्छन् ।’

प्रहरीका अनुसार ‘गाइड’को काम गरेर ट्याक्सी चालक अनिल मासिक तीनदेखि चार लाख रुपैयाँसम्म आम्दानी गर्छन् । ट्याक्सी ड्राइभिङ त उनको आवरणमात्र हो । सञ्जीवजस्ता कैयौँ ‘जुनियर गाइड’ उनले ठाउँठाउँमा परिचालन गरेका थिए ।

हिरोइन मिलाइदिने आश्वासनमा विदेशी लुट्ने अर्का गाइड सुमन कार्की पनि अहिले थुनामै छन् । धेरैजसो भारतीय टुरिस्टहरू उनका ‘टार्गेट’ हुन्थे, जो हिरोइन, मोडल र ‘स्ट्यान्डर्ड’ युवतीहरूसँग सम्बन्ध रहेको गफ दिएकै र फोटो देखाएकै भरमा जति पनि पैसा छरिदिन तयार हुन्थे ।

अनलाइनबाट बार्गेनिङ

प्रहरीका अनुसार फेसबुक, भाइबर, वी–च्याटजस्ता सञ्जालमा पहुँच भएका गाइडहरूले अनलाइनबाटै ग्राहक जुटाउँछन् । मोलसमेत उल्लेख भएका फोटोहरू ग्राहकलाई देखाउँछन् । ग्राहकलाई चित्त बुझे भेट्ने स्थान पक्का हुन्छ । गाइडका साथमा युवती पनि आउँछन्, जो आफूलाई मोडल भन्छन् र उनीहरूको लवाइ पत्याउने खालको हुन्छ ।

त्यसपछि ग्राहकलाई होटलमा लिएर जान्छन् । र, सुरु हुन्छ– ग्राहक लुटिइने क्रम । ‘कति केटी त पैसा बुझेर ग्राहकलाई होटलकै कोठामा चुकुल लाइदिएर भाग्ने गरेका पनि छन्,’ सोह्रखुट्टे प्रहरीका सई राजेन्द्र कटुवाल भन्छन्, ‘गाइडसँगको भेटदेखि नै ग्राहकको सपना चकनाचुर हुन थालिसकेको हुन्छ ।’ उनका अनुसार यस्ता गाइड र केटीहरूको पहिलो टार्गेट नशाले मातेका ग्राहकहरू हुन्छन् । ‘भारतीय ग्राहक पनि टार्गेटमा पर्छन् । तर, उनीहरूले प्रहरीमा कम्प्लेन गरिहाल्ने डर हुन्छ । नेपाली ग्राहक जति लुटिए पनि इज्जतको सवाल भन्दै चुपचाप हुन्छन्,’ सई कटुवालले भने, ‘यसरी ठगिएर प्रहरीमा खबर गर्न आउने ग्राहक औँलामा गन्न मिल्ने हुन्छन् । धेरै त इज्जतको सवाल भन्दै जति लुटिए पनि प्रहरीसम्म आइपुग्दैनन् ।’

‘ट्याक्सी चालक धेरै’

सोह्रखुट्टे प्रहरीको अनुसन्धानले भन्छ– ठमेलका गाइडहरूले ग्राहकलाई दरबारमार्गका ट्याक्सी चालकसम्म पुर्‍याउँछन् । दरबारमार्ग वृतका प्रहरीको अनुभवमा पनि ट्याक्सी चालकहरू नै दलालीमा संलग्न छन् । ‘हामीले पछिल्लो छ महिनाको अवधिमा पक्राउ गरेका ५० दलालमध्ये ९० प्रतिशत ट्याक्सी चालक नै छन्,’ सोह्रखुट्टे वृत्तका डीएसपी सोमेन्द्रसिंह राठौरले भने, ‘ट्याक्सी चालकहरूको गिरोह नै छ । ग्राहकका जस्तासुकै माग पूरा गरिदिन्छु भन्छन् ।’

प्रहरीका अनुसार केही ट्याक्सी चालकको पहुँच मोडलहरूसम्म पनि छ । त्यसलाई उनीहरू भजाउँछन् । फोटो देखाउँछन् । मनलाग्दी पैसा उठाएर अर्को ठग गिरोहसम्म पुर्‍याइदिन्छन् ।

पछिल्लो पटक दलाली गरेर ठगेको केसमा दुई जना ट्याक्सी चालकलाई सार्वजनिक अपराध मुद्दा चलाएको दरबारमार्ग वृत्तका डीएसपी कृष्णबहादुर पल्लिमगरले बताए । ‘त्यस्तो दलाली गर्नेमा ट्याक्सी चालक धेरै रहेको सूचना छ,’ उनले भने, ‘तर, ठगिएको भनेर कसैले खबर गर्दैनन् ।’ उनका अनुसार तेस्रोलिंगीबाट ठगिएको उजुरी भने परिरहन्छन् । ‘दरबारमार्ग क्षेत्रमा हाई–प्रोफाइल मान्छेको ज्यादा चहलपहल हुने भएकाले दलालहरू पनि चानचुने पहुँचका हुँदैनन्,’ पल्लिमगरले भने ।

‘दलालको अपरिहार्य आवश्यकता’

प्रहरीको आरोप छ– ‘व्यवसायीहरूले नै दलाल संरक्षण गरिरहेका छन् । ग्राहकलाई गाइड गरेर आफूसम्म ल्याइपु¥याउन दलाल नै गुहार्छन् ।’ प्रहरीका अनुसार होटल, रेस्टुरेन्ट, दोहोरी, क्याबिन, बार, डान्स, क्लबका सञ्चालकहरू निश्चित कमिसन दिएर दलाल खटाउँछन् । दुईतीन ‘स्टेप’ दलाल पार गर्दा ग्राहकले कैयौँ रकम गुमाइसक्छ । यौनकार्यकै लागि मात्र नभएर रेस्टुरेन्टमा खानपानका लागि पनि ग्राहक जुटाउन दलालकै भरपर्ने व्यवसायी पनि रहेको प्रहरी बताउँछ ।

यता, व्यवसायीहरू भने प्रहरीले दलाल नियन्त्रण गर्न नसक्दा पर्यटन व्यवसाय नै लज्जित हुन पुगेको बताउँछन् । ‘ग्राहकलाई सजिलो पार्न खोज्ने दलाल मात्र छैनन् यहाँ,’ लज सञ्चालक हेमराज शर्मा भन्छन्, ‘यौनकार्यदेखि विभिन्न गलत कामका नाममा ग्राहकलाई लुटपाट गर्ने दलाललाई सबै मिलेर लखेट्न सक्नुपथ्र्यो । प्रहरीले पनि यस्तालाई तह लाउने गरी कारबाही गर्न खोज्दैन ।’

दलालको गिरोह

दलालहरू गिरोह नै परिचालन गरेर ग्राहक ठग्न सक्रिय रहेको प्रहरी अनुसन्धानमा खुलेको छ । ग्राहक खोज्ने एउटा तहको दलाल हुन्छ । उसले ग्राहकलाई सोचेजसरी यौनप्यास मेटाउने ठाउँसम्म पुर्‍याउनेलगायत आश्वासन दिन्छ । उसले ट्याक्सी चालक वा अर्को कोही उपल्लो दलालसम्म पु¥याउँछ । त्यहाँबाट यौनकर्मीसम्म सम्पर्क हुन्छ । निश्चित ठाउँमा पुर्‍याएर केटीहरूले नै ग्राहकबाट मोटो रकम असुलेर भाग्ने पनि गरेका घटना छन् ।

यस्तै गिरोहबाट बिल्लीबाठ भएका पीडित हुन्, काभ्रेका रेशम पौडेल । पाँच वर्षपछि कुवेतबाट स्वदेश फर्केका उनी ठमेलमा रमाइलो गर्न पुगे । डान्सबारमा चिनजान भएका एक जनाले रेशमको प्यास मेटाइदिने वचन दियो । ‘उसले दुइटा फिल्म खेलिसकेकी मोडल मिलाइदिन्छु भन्दै अर्को एक जना दलालसँग परिचय गरायो,’ रेशमले भने, ‘उसले केटी भएको ठाउँमा पुर्‍यायो ।’ दुईजना केटी र दलालसहित रेशम नशाको तालमा होटल छिरे । बेहोस हुने औषधी खुवाएर उनलाई लठ्याइयो । विदेशबाट मजदुरी गरेर ल्याएको दुई लाख रुपैयाँ, सुनको सिक्री, लगेज सबै लुटेर यो समूह फरार भयो । भोलिपल्ट रुँदै प्रहरीमा हारगुहार गर्न पुगेका थिए, रेशम ।

प्यास मेट्न नपाई ठगिनेहरू…

शनिवार साँझ काठमाडौँ, कलंकी बस्ने सुजित राई यौनप्यास मेट्न पाइन्छ भन्ने ध्येयले रत्नपार्क पुगे । त्यहाँ यौनकर्मी र ग्राहकहरूबीच बार्गेनिङ चलिरहेको थियो । आफ्ना एक साथीसँग पुगेका उनी त्यहाँ यौनकर्मी खोजिरहेका थिए । त्यत्तिकैमा एक अपरिचित युवाले उनलाई सोधे– ‘केटी चाहिएको हो ? चाहिएको भए दामीदामी छन् । एक जनाको दुई हजारमा ‘होल नाइट’ ।’ सुजितलाई लाग्यो– ‘ढुंगा खोज्दा देउतै मिल्यो ।’ चार हजारमा दुईजना जाने ‘ओके’ भएछ । त्यसपछि ती युवाले सुजितलाई ठमेलभित्र कुनामा रहेको डान्सबार पुर्‍याए । ‘म त यहाँ बस्दिनँ, केटी लिएर गइहाल्ने हो,’ सुजितले ती दलाललाई तत्काल भने । ‘आत्तिनुपर्दैन, त्यही पैसामा हल्का ड्रिंक्स गर्ने हो, अनि मात्र जान दिन्छन् क्या केटीहरूलाई,’ दलालले सम्झाए । डान्सबारमा नाच्ने दुई युवतीलाई छेउमै बसाइदिए । सुजित र उनको अर्को साथीले केही खाएनन् । उनीहरूका छेउमा रहेका युवतीले आफैँ टेबलमा ल्याउँदै वाइन तनातन तन्काइदिए । केही समयपछि टेबलमा बिल पेश भयो– १० हजार रुपैयाँको । सुजित छाँगाबाट खसेझैँ भए । डान्सबार ल्याउने दलाललाई खोजे । उनी त कुलेलम ठोकिसकेछन् । काउन्टरमा बस्नेलाई सोध्दा ‘हामी चिन्दैनौँ’ भन्ने जवाफ आयो । ‘खल्तीमा चार हजार मात्र थियो,’ ठमेलको सडकमा भेटिएका उनले पछुताउँदै भने, ‘बर्बादै भइयो । भएको मोबाइल दिएर फुत्केको नि । अरू कसैलाई सुनाऊँ भने आफ्नै बेइज्जत । अब त भुलेर पनि यसरी केटी खोज्दै हिँडिँदैन ।’

सडकैभरि दलाल

शिर्षक सँग समन्धित समाचार अझ प्रष्ट सँग सिधै भिडियोमा हेर्न चाहनु हुन्छ भने तलको फोटोमा क्लिक गर्नुहोला ! र भिडियो नहेरी छापाको पुरै समाचार पढ्न चाहनुहुन्छ भने अलि तल सार्नु होला !

साँझसाँझतिर नयाँ बसपार्क क्षेत्रमा सडकैभरि दलाल भेटिन्छन् । बाटोमा हिँडिरहेको बटुवालाई उनीहरू ‘दाइ, गेस्टहाउस चाहियो ?’ भनिरहेका हुन्छन् । उनीहरू गेस्टहाउसमात्र मिलाइदिँदैनन्, यौनकर्मी पनि मिलाउँछन् । ‘ग्राहकको अनुहार पढेरै हामी उनीहरूको आवश्यकता बुझ्छौँ,’ आइतवार नयाँ बसपार्कमा भेटिएका एक दलालले भने । शुक्रवारकर्मी गफिइरहेकै बेला एक ग्राहक उनीकहाँ आइपुगे । सुरुमा ती दलालले गेस्टहाउसबारे सोधे । ‘पर्दैन’ भन्ने जवाफ आएपछि उनले फेरि लोभ देखाए, ‘मोडल केटीहरू पनि छन् है दाइ, चाहिन्छ भने भन्नुस् । यस्तो अवसर सँधै आउँदैन ।’ त्यसपछि उनीहरूबीच बार्गेनिङ चल्यो । तीन हजारमा ‘होल नाइट’को कुरा मिल्यो । र, उनीहरू लागे ।

महाराजगञ्ज प्रहरी वृत्तका डीएसपी विश्वमणि पोखरेल दलालले ग्राहक ठग्ने समस्या धेरै छ भन्छन् । विशेष गरी, नयाँ बसपार्क क्षेत्रमा त्यस्ता दलाल धेरै हुने गरेको बताउँदै उनले भने, ‘पछिल्लो केही महिनामा १५ जना आफूलाई गाइड बताउने दलाललाई मुद्दा चलाइसक्यौँ । उनीहरू तीनतिरबाट फाइदा लिन्छन् । महिला, ग्राहक र व्यवसायीसँग ।’ ग्राहकहरूले आफू ठगिएको सूचना प्रहरीलाई नदिने प्रवृत्तिले दलाली थप मौलाएको उनको भनाइ छ । प्रहरी प्रभाग, गोंगबुकी प्रमुख प्रहरी निरीक्षक पूर्णिमा चन्दका अनुसार नयाँ बसपार्क क्षेत्रमा विदेशबाट आएकालाई त्यस्ता दलालले टार्गेट गर्छन् । ‘त्यस्तो गतिविधि गर्ने महिलाको हातमा १० प्रतिशत मात्र पर्ने गरेको र अरू दलालले नै खाने गरेको जस्ता खबर महिलाहरूबाटै सुनिन्छन्,’ उनले भनिन्, ‘प्रहरीमा उजुरी र जानकारी नदिने चलनले त्यस्ताविरुद्ध प्रभावकारी कारबाहीमा उत्रन सकिएको छैन ।’

प्रहरीका अनुसार दोहोरी रेस्टुरेन्टका कलाकार मिलाइदिन्छु भनेर ठग्नेहरू पनि नयाँ बसपार्क क्षेत्रमा हुन्छन् । दलालहरू विभिन्न आवरणमा हुने र पीडितले उजुरी नगरिदिने समस्याले दलाल पहिचान गर्न गाह्रो पर्ने गरेको प्रहरीको अनुभव छ ।

उजुरी नै गर्दैनन्

डीएसपी राठौरको कार्यकक्षमा एकजना सरकारी इन्जिनियर हस्याङफस्याङ गर्दै पुगे । यौनप्यास मेट्ने आकांक्षामा दलालमार्फत यौनकर्मीसम्म पुगेको बताउने ती इन्जिनियरले आफू लुटिएको सुनाए । उनको मोबाइलसमेत लुटिएको हुँदा श्रीमतीले गरेको फोन ती यौनकर्मीले उठाउने भय उनमा थियो । ‘ती इन्जिनियर उजुरी नै गर्न चाहन्थेनन्,’ राठौरले भने, ‘उनको एउटा मात्र माग थियो– मोबाइल बन्द गराइदिनुपर्‍यो ।’

विभिन्न प्रहरी इकाईका अधिकृतहरूका अनुसार यस्ता केही ‘इज्जतदार’ मान्छेहरू समस्या लिएर आउँछन् । तर, उजुरी भने गर्न मान्दैनन् । यौनकर्मी वा दलालबाट लुटिएको खबर अरूलाई सुनाउन धेरैले नचाहने गरेको प्रहरी बताउँछ । हामीले यो लेख शुक्रबार साप्ताहिकबाट लिएका हौँ ।

राजधानीको कुन कुन गौडामा डरलाग्दो किचकन्या (भूत) निक्लिन्छ ? (थाहा पाईराखौ)

पहाडको टुप्पामा पुग्दा झम्के साँझ परिसकेको थियो । मेरो साथमा एउटा टर्च थियो त्यसैले पनि मनमा डर थिएन । राजुलाई फोन गरेँ¸ अव कति लाग्छ हँ ? अव एक घण्टामा तँ आइपुग्छस् के कति आत्तिएको ? उतावाट यस्तो जवाफ आयो । ऊ लिन आउँ भन्दै थियो मैले पर्दैन भनेँ । म पहिलो पटक यस्तो पहाडको लामो यात्रा गरेको थिएँ त्यसैले पनि हात खुट्टाहरु दुखिरहेका थिए तैपनि म जानै पर्ने थियो त्यसैले हिडेँ । घरमा बुलुलाई पनि थाहा नै नदिएर हिँडेको आज तेस्रो दिन भैसक्यो ।

हिजो बुलुले फोन गरेकी थिई । मैले अफिसको काममा विराटनगर गएको छु भनिदिएँ । यो मोवाईलले पनि मानिसलाइ राम्रै सुविधा दिएको छ¸मैले उसलाइ ढाँट्न गाह्रै भएन । आज पनि अघि फोन गरेकी थिइ सानी छोरी निदाइसकि अरे । ठूलीले होमवर्क गर्दै छे रे । केटाकाटीहरु पनि यस्तै त हो नि पढ भनेर मान्दै मान्दैनन् तर कम्तिमा होमवर्क गरे भने पनि ठूलो कुरा मान्नु पर्ने । तर पनि छोरीको दिमाख भने कडा नै थियो कतिले त वावु गोत गएकी भन्थे । मलाई खूव माया गर्थी । मैले पनि लैङ्गिक भेदभाव विना नै छोरासरह व्यवहार गर्थेँ । तापनि घरीघरी भने सामाजिक परिवन्धले वाँधिएका हामीहरु कतिपय अवस्थामा समाजको मूखमा बुजो लगाउन नसक्ने यथार्थता त मैले पनि छिपाउन सक्दिन ।

पाइला लामो वनाउँछु भन्दा भन्दै पनि असजिलो महशुस भैरहेको छ । हुन त थकाइ पनि लागिसक्यो । अघि देउरालीमा खाएको केराउको तरकारी र सेल ले पनि अव कति धानोस् ? अँध्यारोले अलि अलि गर्दै च्याप्दै लगेको थियो । म त्यै अँध्याराको बिचवाट जुनकिरी वन्दै नयाँ वाटोमा अगाडि वढिरहेको थिएँ । नयाँ ठाउँ भएकोले पनि डर लागेको थिएन । किनकी दिउँसो हिडिराखेको र परिचित ठाउँमा विभिन्न भनाइ अनुसार भूत¸डंकिनी र किचकन्याको वास रहेको भन्ने सुनेपछि झन डरको मात्रा वढ्दै जान्थ्यो तर त्यहाँ मैले त्यस्तो केही पनि नजानेको हुँदा डरको प्रतिशत खासै थिएन । तापनि अँधेरी रातमा एक्लै अपरिचित वाटोमा जुनकीरी टर्चको भरमा परिस्थिती अली गाह्रो नै थियो । वाटो सुनसान नै थियो ।

 अघि साँझमा खाजा खाएर ओरालो लाग्ने क्रममा घुरमैलो अन्धकारमा एकजना महिलालाइ मैले देखेको थिएँ । उसले मलाइ निकै परिचित आँखाले हेरेकी थिइ¸ म भने नचिनेको झैँ गरी पर नै वसेको थिएँ । तर उसले मलाई नजिकै आएर भनि तपाइँ यहाँ नयाँ हो ? उसले यसरी भनी कि मानौँ ऊ यहाँ नयाँ मानिसहरुको वारेमा मिडियामा रिपोर्टिङ गरिरहन्छे । मैले हो  तर खासै नयाँ त होइन पहिला पनि एकपटक आएको थिएँ भनिदिएँ । तर उसले पत्याइन तपाइँले किन ढाँट्नु हुन्छ ? मैले तपाइँलाइ चिनिसकेकी छु तपाइँ त नयाँ नै हो वरु कहाँ सम्म जाने हो त्यो भन्नुस म पुर्‍याइदिने व्यवस्था गरिदिउँला । 

मैले इन्कारेँ र एक्लै पनि जान सक्ने कुरा भनेँ । उसले भनी¸ त्यसो भए त ठिकै छ तर तपाइँलाइ भोली केही भैहाल्यो वा बाटोमा भूत वा किचकन्याले छल गर्यो भने चाहिँ हामी गाउँले जवाफदेही हुँदैनौँ है । यो वाटो त साह्रै डरलाग्दो पो छ त तपाइँलाइ सायद् थाहा छैन होला । मलाई यस्ता अदृस्य शक्तिहरुमा विश्वासै लाग्दैनथ्यो । त्यसैले पनि त्यहाँवाट एक्लै अगाडि वढेँ । झोला अली गह्रौँ नै थियो भिडियो क्यामरा¸ ल्यापटप¸एउटा डिजिटल क्यामरा¸ एउटा भ्वाइस रेकडर्र र केही लुगाहरु थिए¸ मेरो झोलामा । तैपनि लामो यात्रा भएको कारण पनि मैले गह्रौँको महशुस गरिरहेको थिएँ । जाडोको समय भएता पनि हिँडाइको तोडले पसिना आइरहेका थिए ।

बाटोमा मुन्तिरवाट खस्राङ खुस्रुङको आवाज आयो मैले झट्टै टर्चको फोकस त्यतैतिर पारेँ । केही देखिएन । वन्यजन्तु जनावार वा कालिजले होला भन्ने लाग्यो । अगाडि वढेँ । केही पर पुग्दा त्यो आवाज अझ वढ्दै गयो । केही गुनगुन आवाज जस्तो पनि सुनिन थाल्यो तर त्यो मानिसको गुनगुन हो वा वनढाडे घुरेको हो पत्ता लगाउन सकिन । जंगल अनकण्टार थियो । अघि राजुले लिन आउँछु भन्दा पर्दैन भनेर व्यर्थै भनेछु जस्तो लाग्यो । अझ देउरालीमा त्यो आइमाइले साथी पठाइदिन्छु भन्दा पनि पर्दैन भनि हिडेँ । म आखिर अलि मुर्ख स्वभावको छु । 

जंगलमा विभिन्न वाटाहरु फाट्दै गए । म झन् विचविचमा छिरेको अनुभूत गर्न पुगेँ । कताकता स्वास फेर्न पनि गाह्रो भए जस्तो लाग्न थाल्यो । धेरै रुख भएको जंगलमा रातीको समयमा वस्दा अक्सिजनको कमी हुनाले स्वास फेर्न गाह्रो हुन्छ भन्ने मैले साईन्समा पढेको थिएँ । त्यसले मलाई अझ आगोमा घ्यू थपेझैँ भयो । मलाई साँच्चै नै स्वासप्रस्वासमा गाह्रो हुन थाल्यो । मोवाईलमा हेरेँ ८ बजिसकेको रहेछ । नेटवर्कले काम गरेको भए मैले राजुलाई फोन गरेर लिन आइज भन्ने थिएँ । म डराउँदिन भन्दा भन्दै पनि निसास्सिन पुगेँ । 

चिच्याउँजस्तो दौडौँ जस्तो लडीवडी खेलौँ जस्तो हुन थाल्यो । झोलाको वाहिरी गोजीमा रहेको स्क्वास पानीलाइ तनतनी पिएँ । केही राहत महशुस भयो । छेवैमा रहेको  ढुङगामा एकछिन सुस्ताएँ । पुनः मोबाइल नम्बर डायल गरें तर नेटवर्कले कामै गरेन । त्यसदेखि अलि रिस उठ्यो चाहिँने वेलामा मोवाइलले मलाइ कहिल्यै साथ दिएन । कहिले रिपोर्टिङ गर्दा गर्दै काटिन्छ त कहिले व्याट्रि लो भन्छ । मलाइ त यसले हैरानै पारेको थियो । दुःख परेको वेलामा साथ दिन नसक्ने के को साथि ?

त्यस ठाउँवाट उठेर केही पाइला अगाडि वढ्नासाथ एउटा अनौठो दृश्यले मलाइ अचम्मित वनायो । अगाडि एउटा अजङगको मानिसको अनुहार भएको वस्तु उभिएको देखेँ । मैले टाढैवाट नियालेँ¸ लामा लामा दाह्रा हात्तिका जस्ता देखिएका¸ टाउकोमा सिङ पलाएको कस्तो कस्तो ? नग्राहरु वढेर छुरी जस्ता भएका आवाज ङुर्रर्रर्रर्र  गरेको सिंहको जस्तो । मलाई शुरुमा त मेरो दृष्टि भ्रम होला भनि डर लागेको थिएन तर जव त्यस जन्तुले पाईला चलाएर म भएकै स्थानमा आउन खोज्यो मैले आवाज निकालेर भाग्ने प्रयास गरेँ । डराउँदिन भन्दा भन्दै पनि आङ भरी नै काँढा उम्रिरहेका पो रहेछन् त ।

 म नडराइकन नै डराएँ । चिच्याउन खोजेँ आवाज नै निकाल्न सकिन¸ दौडन खोजेँ तर पाइलाहरु नै लल्याकलुलुक हुन थाले एक कदम पनि हिड्न सकिन । त्यो जन्तु मलाई नै कुल्चेर अगाडि बढ्न आँटेको थियो । म ज्यान बचाउन वाटो मुनीतिर झरेँ । झोलामा रहेको खुकुरी अघि नै झिकिसकेको थिएँ । त्यसलाइ दाहिने हातले समाएर अगाडि वढाउँदै तयारी हालतमा थिएँ । यस्तो कि पशु वलीदिने ठाउँमा गर्धन छिनाल्न वधकर्ताले खुँडा उचालेको हुन्छ । एकछिन म प्रायः वेहोशी झैँ हातमा खुकुरी उचालीरहेँ । त्यो खस्राङखुस्रुङको आवाज हराउँदै गयो तर रात भने छिप्पिँदै गएको थियो । त्यसले मलाई केही असहजता थपिरहेको थियो । गाह्रो त यो थियो कि मेरो टर्चको चार्ज पनि सकिने क्रममा थियो त्यसैले मैले अतिआवश्यक स्थानमा वाहेक अरुवेला वाल्दैनथेँ । टर्च नवालेको वेलाको अँध्यारोले गर्ल्याम्मै छोप्दा त चुक घोप्टिएजस्तो नै देखिन्थ्यो ।

म देखि अलि पर खोल्सामा पिलपिल आगो वा कुनै उज्यालो देखियो । पहिला त केहि शंका पनि लाग्यो । अव म भूत पनि हुँदो रहेछ भन्नेमा लगभग विश्वस्त जस्तै भैरहेको थिएँ । त्यो अघि देखिएको अजंगको जनावारले त मेरो लगभग सातो नै लगेको थियो । तर मनमा भने साथ पाएजस्तो पो भएको थियो । म जति नजिकै आउँछु त्यति त्यो वत्तिको उज्यालो चहक वन्दै गयो । नजिकैमा एउटा सेतो साडी लगाएको महिलाकृति पनि देखेँ ।  सायद् एक्लै भएर आगो वालेर यहीँ वास वस्न खोजेकी हुनु पर्छ जस्तो लाग्यो । म ऊसको नजिकै पुगेँ । ऊ भन्दा म नै पहिले बोलेँ । को हुनुहुन्छ ?¸यो राती अँध्यारोमा के गरेर वस्दै हो ? मैले चिनजानको लागि यि दुवै प्रश्‍नहरु सोधेको थिएँ । केही समयपछि उसले ऊ पनि फुलुङ गाउँमा नै जान लागेको भनि । सँगै जाने प्रस्ताव मैले गरेँ । उसले सहजै स्वीकारी । त्यसपछि म अगाडि त्यो आईमाइ पछाडि हिड्दै गर्‍यौँ ।

 बाटोमा कुराकानी खासै भएन । घरिघरि म पछाडि फर्केर हेर्थेँ । ऊ धेरै पछाडि देखिन्थी तर एकैछिनमा नजिकै आइपुग्थी । मेरो शरिरसँग टासिने गरी आउँथी । म भने छिटोछिटो गरी पाइला वढाइरहन्थेँ¸ किनकि मलाइ त राजुको गाउँमा छिटै नै पुग्नु थियो । त्यो आइमाइ गुनगुन त गरिरहन्थी तर उसले के भनिरहेकी छ भन्ने मैले वुझ्नै सकिन । मैले त्यो आइमाइलाई टर्च वालेर हेर्दा उसका आँखा मात्रै देखिन्थे शरिर हराउँथ्यो । यस्तो देखेर मेरो मन एक किसिमले भन्नु पर्दा डराउँथ्यो । मैले कतै यो किचकन्या त होईन ? भनि शंका गर्न थालेँ र त्यसलाइ विस्तारै छोएँ र साथमा रहेको रेशमको मसिनो डोरी उसले थाहा नपाउँने गरी कपालको चुल्ठोमा वाँधिदिएँ ।

हामीहरु  जंगल छोडेर गाउँको लागि केही उकालो वाटो लाग्यौँ । विद्युत नभएको हुँदा गाउँ खासै उज्यालो देखिँदैनथ्यो । त्यो आइमाइ निकै नै पछाडि थिइ । गाउँका घरहरु आइपुगे मैले मोवाइलमा हेरेँ¸ रातको १२ वजेको रहेछ । नेटवर्क पनि रहेछ । राजुलाई फोन गरेँ उसले मलाइ नै कुरिवसेको भन्यो । मैले उसको घरको वाटो सोधेर त्यसैतर्फ लागेँ । दोबाटो सम्म त त्यो आईमाई सँगै नै थिइ तर त्यसपछि कहाँ गै थाहा भएन ऊ त्यत्तिकै अलप भै । म राजुको घरमा पुगेँ र उसलाई सवै वताएँ । हामीहरु सुत्ने तरखर गर्दा नगर्दा घरको जस्तामा ढुङगाहरु फालेको आवाज वेसरी आयो । बाहिर हेर्दा केही पनि नदेखिने तर भित्र पसपछि उस्तै हुने । यो क्रम विहान नहुन्जेल सम्म भयो ।

भोलि विहानै हामीहरु त्यो रेशमको डोरीलाइ पच्छ्याउँदै गयौँ । तल खोलाको खोँचको ओडारमा एउटा मानव हड्डीमा वेरीएको अवस्थामा फेला पार्‍यौँ । मैले हो त्यो किचकन्या नै रहेछ भनेँ । गाउँलेहरु पनि त्यसै नै भन्दै थिए । त्यो हाड धेरै वर्ष अगाडि भिरवाट लडेर मरेकी एउटी युवतीको हो भन्दै थिए । उनिहरु त्यस हाडलाइ खोलामा लगेर डढाएर विभिन्न वैद्धिक मन्त्रद्धारा खरानी वनाए । अव न त त्यो वेलुका जंगलमा अजंगको मान्छे देखिन्छ न त त्यो आइमाइ । गाउँका घरहरुमा ढुङगापनि अव खस्दैनन् ।

हो त्यो किचकन्या नै रहेछ …… हो हो म चिच्याएछु । बुलुले भनि के भयो ? यो रिपोर्टिङ गर्ने जागिर पनि कति गाह्रो छ … भन्दै उ गुनगुन गर्दै भित्र पसि । म भने बल्ल झल्यास्स बिउँझेँ । घडि हेरेको विहानको ७ वजिसकेको रहेछ । कस्तो अजंगको सपना देखेछु ? साथिहरुले मलाई वाटोमा कुरिरहेका थिए । छिटोछिटो गरी हिजै मिलाएको झोला वोकेर अदृश्य शक्तिले घरमा ढुङगा हान्ने कुराको रिपोर्टिङ गर्न फुलुङ गाउँ 

ग्यास्ट्रिक के हो ? यसबाट बंच्ने उपाय के होला ? जानिराखौ!!!

पेट दुख्ने, पोल्ने, अम्लपित्त बढ्ने आदि लक्षणयुक्त समस्याको चिकित्सकीय नाम ग्यास्ट्राइटिस हो। छाती र पेटको बीचको खाल्टो वरिपरि दुख्नु, पेट पोल्नु, भोक हराउनु, अम्लपित बढ्नु, मुख बिग्रिनु, पेट भारी हुनु, आपन वायु बढ्नु, रिंगटा लाग्नु, टाउको दुख्नु, पेट फुल्नु गयास्ट्रिकका लक्षण हुन्। त्यसैगरी ग्यास्ट्रिकमा वा

कवाकी लाग्ने, वान्ता हुने, ढ्याउ-ढ्याउ आउनु, वान्तामा रगत देखिने, कालो दिसा आउने, खाना नपच्ने, पेट हुडेल्ने, तौल कम हुने लक्षण देखिन्छ।

आमाशयका भित्तामा भएको इन्फ्लायिसन (सुन्निएर रातो तातो भएर दुख्ने समस्या) भने आमाशयका भित्ताको श्लेष्म झिल्ली च्यातिएर घाउ भएको अवस्थालाई भने ग्यास्ट्रिक अल्सर भनिन्छ। ग्यास्ट्रिकको प्रारम्भिक अवस्था हो भने अल्सर त्यसैको विकराल रूप हो।

ग्यास्ट्राइटिसलाई तीव्र तथा दीर्घ /जीर्ण गरेर दुई समूहमा बाँडिएको छ। तीव्र ग्यास्ट्राइटिस पेटका भित्ताहरूमा भएका कोषहरूका लागी हानी गर्ने पदार्थहरूको सेवनले गर्दा हुन्छ। यी पदार्थहरूमा, दुखाइ कम गर्ने औषधी (एस्पि्रन, बु्रफेन, निम्स, नेप्प्रोक्सिन) जस्ता औषधी, विषसेवन, मसला, खुर्सानी र नुन ज्यादा हालेको खानेकुरा, जाँड-रक्सी, कोकिनजस्ता मादकपदार्थ पर्दछ। आमाशयमा एच. पाइलोरिक लगायत अन्य ब्याक्ट्रेरिया, भाइरस, कृमि वा फंगसको संक्रमणले पनि हुने गर्छ।

जीर्ण ग्यास्ट्राइटिस रोग हाम्रो जीवनशैली खानपान, शैली मानसिकता र शरीरको प्रकृतिसँग जोडिएको छ। जथाभावी खानपानले पनि ग्यास्ट्रिक बढाउँछ।

अनियमित जीवनशैली जस्तै भोक लागेको बेलामा नखाने, भोकभन्दा ज्यादा खाने, खाना निश्चित समयमा नखाने, पचाउन कठिन हुने खाना खाएपछि तत्कालै सुत्ने र शारीरिक श्रम गरेलगत्तै खानेहरूमा यो रोग ज्यादा देखिएको छ। व्यस्तता र भागदौडले भरिएको जीवन ज्यूँनेहरू, मानसिक तनावको चपेटामा परेकाहरू, मनोरञ्जन नगर्नेहरू, भय, चिन्ता, शोक उदासिनता र अनिद्राका रोगी, शारीरिक श्रम वा व्यायाम नगर्नेहरू पनि यो रोगका सिकार हुन्छन्। लामो समयसम्म जँाड-रक्सी, चिया, कफी,कार्बनिक पेय कोक, पेप्सी आदि खानेहरूमा पनि यो रोग ज्यादा देखिएको छ। ग्यास्ट्राइटिस आत्मघाती प्रतिरक्षा प्रणालीको कारणले पनि यो रोग हुने गर्छ। यसैगरी पेटको अपरेसन कलेजो, मिर्गौला, फियो तथा आन्द्राका रोग, एचआइभी/एड्स र विशेष मानसिक रोगावस्थामा पनि देखा पर्छ।

जटिलताहरूः

- यो रोगको समयमा नै उपचार नभए ग्यास्ट्रिक अल्सर तथा क्यान्सर हुन सक्छ। अल्सर हुँदा बारम्बार रक्तस्रावले गर्दा रक्तअल्पताका समस्या देखा पर्छ। यसैगरी भिटामिन बी-१२ को अवशोषणमा चाहिने तत्वहरूको उत्पादन हुन नसक्दा परनिसियस रक्तअल्पता, स्नायु तथा नाडीहरूको क्षय, अन्ननली सुन्निनु, दम बड्ने, मुखमा घाउखटिरा आइरहने, आन्द्रामा घाउ हुने, खानाको पाचन र अवशोषण सुचारु नहुने र मल निष्कासनमा जटिलता आई कब्जियतका लक्षण देखा पर्न सक्छन।

उपचारः

- ग्यास्ट्राइटिस धेरै कारणले हुने रोग हो। तीव्र ग्यास्ट्राइटिस समयमै उपचार हुन सके रोग जीर्ण हुनबाट बचाई यसका अन्य जोखिम निवारण गर्न सकिन्छ। तसर्थः चिकित्सकको निगरानीमा रोगको निदा तथा उपचार गर्नतिर लागौं। दीर्घ/जीर्ण ग्यास्ट्राइटिसको ठूलो हिस्सा जीवनशैलीसँग सम्बन्धित भएकाले जीवनशैली परिवर्तन गर्न नितान्त जरुरी छ। जीवनशैली परिवर्तन भनेको भोजन, व्यायाम, विश्राम, विचार र व्यवहारलाई स्वस्थमैत्री हुने गरी समायोजन गर्नु हो।

हानिकारक मानिएका खाना छाडेर रेसा र चोकरयुक्त खस्रामोटा खानेकुराहरू, साग-सब्जी, सलाद-फलफूल र अंकुरित अन्न, फलको रस, ताजा मोही, लस्सीको सेवन ग्यास्ट्राइटिसमा उपयोगी छ। त्यसैगरी फ्लेवेनाइडयुक्त पदार्थहरू जस्तैः स्याऊ, स्ट्रबेरी, मेवा, लसुन, प्याज, हिङ, जीराजस्ता खाद्य पदार्थलाई भोजनमा समावेश गरौं। पानी प्रशस्त पिउनुपर्छ, यसो गर्दा ग्यास्ट्रिक एसिडले आमाशयलाई हानी पुर्या उन पाउँदैन।

व्यायाम तथा प्राकृतिक उपचारः

१) अंग व्यायाम, रिढ व्यायाम, शिथिलीकरण व्यायाम, प्रातः भ्रमण, दौडिने, कुद्ने, योगाभ्यास, सूर्य नमस्कार जस्ता व्यायाम ग्यास्ट्राइटिसमा उपयोगी हुन्छन्।

२) बज्रासन, पवनमुक्ताशन, सर्वांङआसन, मत्स्यन्द्र, भुजंग, उदारकर्श र धनुराशन, ताडाशन, त्रियकताडाशन जस्ता आसनविधि, अनुलोमविलोम, शीतली, सित्करी, वामनासिका श्वासन जस्ता विधिले पनि यस रोगमा फाइदा पुर्यााउँछन्, तर रोगको अवस्था गम्भीर छ भने यी विधिहरू पालना गर्नुसट्टा चिकित्सकको परामर्श लिनुपर्छ।

३) जलनेती (नाकको सफाइ) कुन्जल (पेटको सफाइ), एनिमा (ठूलो आन्द्राको सफाइ), शंखप्रक्षालन (सम्पूर्ण पाचन प्रणालीको सफाइ) जस्ता उपचार पद्धतिले ग्यास्ट्राइटिस समनमा ठूलो सहयोग पुर्यापउँछ।

४) पेटको मालिस, माटोको पट्टी, ग्यास्ट्रो-हेपेटिकप्याक, नौली तथा गणेश क्रियाको अभ्यास, अकुपन्चर तथा अकुप्रेशर जस्ता उपचार विधिले पनि ग्यास्ट्राइटिसमा राम्रो गर्छ।

विश्राम व्यवस्थापनः

१) ग्यास्ट्राइटिस तनावपूर्ण जीवन ज्यूँनेहरूलाई डर चिन्ता, खिन्नता, उदासिनता र अनिद्राका रोगीलाई हुने रोग हो। तसर्थ, तनाव व्यवस्थापन ग्यास्ट्राइटिस निवारणको कडी हो।

२) शारीरिक तथा मानसिक रूपले विश्राम लिनका लागि योगासन, योगनिद्रा, माइन्ड साउन्ड टेक्निक, ध्यान विधिको अभ्यास गर्नुपर्छ। सकारात्मक चिन्तनलाई जीवनको अभिन्न अंग बनाउनुपर्छ । ३) सातामा एकपटक सम्पूर्ण शरीरको मालिस तेल अभ्यंग, बाष्पस्नान, सउना, फोहरा स्नान, तैरनु, पौडनु र प्राकृतिक दृश्यमा रम्ने बानी बसालौं।

सावधानीहरुः

१) माथि उल्लेख भएका जीवनशैलीमा बाँच्ने कोशिस गरौं।

२) दुखाइ कम गर्ने तथा अन्य दबाइहरू चिकित्सकको परामर्शमा मात्र लिने गरौं।

३) माथि बताइएका लक्षण देखा पर्न गए चिकित्सकसँग परामर्श लिऔं

४) ग्यास्ट्रिकको उपचार गर्दा चिकित्सकले दिएको औषधी पूर्ण रूपले खाने गरौं।

५) कलेजो, मिर्गौला, फियो र आन्द्राका रोग भएकाहरूले रोगको उपचारमा सावधानी अपनाऔं।

६) पेट तथा छातीको अपरेसन गर्दा ग्यास्ट्रिक हुने सम्भावना ज्यादा रहने भएकाले सावधानी अपनाऔं।

बिबाह गरेर ल्याएको ३ दिन मै १८ बर्षीया सपना खड्का गर्भवती भएको थाहा पाएपछी बेहुली फिर्ता !!

रामेछाप जिल्ला बेथान– ३ की १८ बर्षीया सपना खड्काको गत फागुन २६ गते दिमिपोखरी ९ मैरेका माइला केसीसँग धुमधामको साथ बाजा बजाएर विवाह भयो । विवाहमा झण्डै दुईभन्दा बढी जन्ती थिए । वैदेशिक रोगजारीबाट फर्किएका केसीले बेहुलीको लागि भनेजस्तै गरी गरगहना पनि लगेका थिए ।

विवाह गरेर भित्र्याएपछि स्वभाविक रुपमा श्रीमान र श्रीमति भएपछि एक आपसमा मनका कुरा साट्ने गर्छन । तर बेहुली आफ्नो श्रीमानसँग बोल्न त परै जाओस नजिक हुन पनि चाहिनन् । तीन दिन सामान्य कुरा पनि भईकन वित्यो । संस्कार अनुसार तीनदिन दिनमा दुलहन फर्काउनको लागि ससुराली गए । सँगै घर लिएर आउनु पर्ने श्रीमतीलाई उनले घरमै छोडेर आए । ससुरालीमा सासु ससुराले छोरी विरामी छ छोडेर जानु भनेपछि केसी एक्लै घर फर्किए । १६ दिनमा पुनः दुलहन फर्काउनको लागि ससुरा बुहारी लिन आए । तर माइती पक्षले ज्वाइँलाई पठाउन आग्रह गरेपछि श्रीमती लिन माइला नै बेथान आए ।

उनले श्रीमतीलाई हेर निकै उदास देखे । सोचे, विरामी भएर होला । नभन्दै सासु ससुराले केसीलाई छोरी विरामी छ किटनीको अप्रेसन गरेर ल्याएको राम्रोसँग ख्याल गर्नुहोला ? उनी कडकिए, किन तपाईहरुले गरेको मै गरी हाल्थे नि फेरी मलाई खबर पनि गर्नुुभएन ? उनले केही गडबढ भएको अनुमान गरेपनि श्रीमतिलाई आफ्नो घर मैरे लिएर गए । विवाह गरेपछि श्रीमान र श्रीमतीको बीचमा भविष्यको योजना बनाउने विषयमा कुरा हुन्छ ।

केसीले कुरा गर्दा पनि खडकाले कुनै जवाफ नै फर्काइनन् । उनले सोचेछन, नयाँ भएर लाज मानेको होला । घर लगेको रात पनि श्रमती उनीसँगसँग बस्न मानिनन् । खडकाले के भयो भनेर सोध्दा उनले आफू रजस्वला भएको बताइछिन् । केही दिन यसरी नै वित्यो । तर श्रीमानलाई उनी रजश्वाले विरामी भएकामा शंका लाग्न थाल्यो ।

श्रीमान माइला केसीले भने, धेरै सम्झाए धेरै बुझाए तर केही बोल्न मानिनन्, नबोलेपछि दुई तीन झाप्पु लगाएपछि आफूले गर्भ फालेर आएको स्वीकार गरिन ।’ किन विवाह गर्नुभन्दा अगाडि यस्तो कुरा नभनेको त भनेर प्रश्न गर्दा उनले बुबा आमाले जबरजस्ती विवाद गरेको बताइन्, उनले भने । जब श्रीमतीले आफनै दाईसँगको यौन सम्पर्कबाट गर्भ रहन गएको समेत खुलासा गरिन् । त्यसपछि मलाई उनको अनुहार पनि हेर्न मन लागेन केसीले भने,‘घर सल्लाह गरेर त्यही रात माइत पुर्याइदिएँ ।’

गाउँलेद्वारा गाउँ निकाला गर्ने निर्णय

हाडनाता करणी अन्तर्गत गर्भ रहन गएको थाहा पाएपछि गाउँहरुको भेलाले सपना खडका र राधेश्याम खड्कालाई गाउँ निकाला गर्ने निर्णय गरेका छन् । सपना खडका र राधेश्याम खडका नातामा आफ्नै दाजुभाईका छोराछोरी (दाजु र बहिनी) हुन् ।

यस्ता गतिविधिले गाउँमा विसंगती बढ्ने भन्दै आगामी दिनमा विकृति र विसंगती रोक्नको लागि गाउँ निकाला गर्ने निर्णय गरिएको स्थानीय प्रदिप खडकाले बताए । उनले भने,‘गाउँमा विकृति बढ्दै गएको छ त्यसलाई रोक्नको लागि यो घटनाबाट पाठ सिक्नुपर्छ ।’ आफ्नै दाजु बहिनीबीच अवैध सम्बन्ध रहनु र विवाह गरेर पठाएपछि अवैध रुपमा गर्भपतन गराउनु अपराध नै हो, उनीहरुले गर्दा घरपरिवारको सदस्यहरु समेत गाउँमा बदनाम भएको छ’,उनले भने । अझ रोचक त के छ भने, राधेश्याम खडकाको गत फागुन २६ गते गुन्सीभदौरेस्थित हिल्केटारमा मागि विवाह भएको थियो । उनकी श्रीमति हाल गर्भवती रहेकी छिन् ।

चार जनालाई कारवाहीको माग

विवाह गरेको वीस दिनमै गर्भवती भएको थाहा पाएपछि घर पक्षले फिर्ता गरेपछि यो घटनालाई गुपचुप बनाउको लागि बेथानका आफूलाई बुद्धिजीविहरुले पैसा खाएर घटनालाई अन्त्य गर्न चाहेका थिए । तर एक कान दुई कान मैदान भनेझै घटना विस्तारै बाहिर आयो । गाउँलेले वीस दिनमै फिर्ता गर्नुपर्ने कारण खोज्दै इलाका प्रहरी कार्यालय बेथानमा झण्डै दुई सय जनाले हस्ताक्षर गरेर निवेदन दिए । केटा माइला केसी र उनका बुबा हरि बहादुर केसी र बेथानका धुव्र खडका, इन्द्र खड्का,अर्जुन खत्री र बेहुकीका काका कविन्द्र खडकाल बसेर एक लाख साठिठ हजारमा मुद्दा मिलाएका थिए । सहमति अनुसार केटा पक्षलाई ६० हजार रुपैयाँ दिने र केटीलाई अर्को केटा खोजेर विवाह गर्नको लागि एक लाख रुपैयाँ दिने सहमति भएको थियो ।

एक लाख ६० हजार रुपैयाँ राधेश्यामका बुबा नेत्रबहादुर खडकासँग असुलिएको थियो । समाजमा विकृति र विसंगतीमा संलग्नलाई कारवाही गर्नुको सट्टा पैसा लिएर गुपचुप गराउन लागेको भन्दै चौकीमा मुद्दा दाहेर गरेका थिए । गाउँहरुको भेलाले चार जनाको विरुद्ध मुद्दा हालेको इलाका प्रहरी कार्यलयका प्रहरी नायव उपरिक्षक रमेश थापाले बताए । उनले भने,‘निवेदन परेको छ, छलफल गरेर निकास निकाल्नको लागि गृह कार्य भइरहेको छ ।’From Dainnek Kathmandu